Op de dag van Nick en Amy Dunne’s vijfde trouwdag verdwijnt Amy oppeens. Alles wijst ernaar dat Nick er achter zit en iedereen in zijn stad krijgt steeds meer een hekel aan hem. Zijn verdachte gedrag helpt er ook niet echt aan mee. Op eigen houtje gaat Nick op zoek naar aanwijzingen en vindt dingen die hem steeds meer aan het twijfelen brengen.

Het is al zeker meer dan een jaar geleden dat ik de film van dit boek heb gezien en het verhaal is me beslist bijgebleven. Dat is een van de redenen dat ik eerst niet in het verhaal kon komen en de opbouw zeer lang duurde. Ik was al veel eerder aan dit boek begonnen maar heb het uiteindelijk weer een tijd weggelegd uiteindelijk begon ik waar ik was gebleven en heb ik hem in een dag uitgelezen.

De boeken van Gillian Flynn zijn echt niet spannend de opbouw er van duurt eeuwen (echt waar!) maar er zijn twee dingen waar ze extreem goed in is: Heftige boeken schrijven en extreme plot twists verzinnen. Als ik een van haar boeken lees weet ik altijd dat het spannendste pas op ongeveer drie-kwart van het verhaal komt en dat het dan allemaal nog veel erger wordt. Sharp Objects is me altijd bij gebleven als het boek met een van de meest verotte families in de geschiedenis van boeken. Gone Girl is weer net zo erg maar om die knal te voelen moet je echt niks weten over het verhaal.

Gone Girl is geen YA-boek en dus heeft het beslist een meer ingewikkelde en lastigere opbouw (en natuurlijk ontbreken de tieners). Het duurde lang voordat ik in het boek zat en dat was ook de reden dat ik het weg had gelegd. Ik had twee boeken mee: Outlander en Gone Girl en ik begon dus toch aan Gone Girl omdat Outlander een extreem dik boek van 850 pagina’s is. Maar mijn conclusie is dus dat het echt wel wat moeite en tijd kost om Gone Girl te lezen. Dit lag gek genoeg toch echt niet aan het taalniveau.

Ik weet niet zo goed wat ik van de personages moet vinden. Het ene moment vind ik ze echt geweldig en op het andere moment wil ik ze het liefste heel hard slaan. Iedereen heeft wel een dubbele agenda en niemand is perfect (echt niemand!) hoewel de gebeurtenissen niet echt zijn, zijn alle personages heel erg realistisch. Een dikke plus hiervoor.

Deze recensie is geschreven door Saskia Peeters, 18 jaar. In haar vrije tijd schrijft Saskia blogs en verhalen en kijkt ze teveel Netflix series. Haar recensies en blogs plaatst ze op

Gone Girl / Gillian Flynn / vertaling door Hanneke van Soest en Herman van der Ploeg / Uitgeverij Phoenix (Nederlandse editie Meulenhoff, 2015) / 2013 / 475 p. ISBN 9780753827666