Jaren geleden toonde Feith ons met

Julia

de gevoelige kanten van een mens; het sentimentalisme was ontstaan. Tegenwoordig is het uiten van gevoelens in verhalen normaler; het wordt – tot op zekere hoogte – mooi gevonden. Helaas gaat

Sophie Jackson

in

Stuk van jou

te ver. Ze start een interessant verhaal, maar vervalt uiteindelijk in het beschrijven van onnodige seksscènes en emotionele overdrijvingen. Daarmee wordt

Stuk van jou

, dat het begin van een mooie trilogie beloofde te worden, een overbekend verhaal dat ergernis wekt bij de lezer die op zoek is naar meer.

Sophie Jackson start haar boek met een boeiend proloog. Ze beschrijft het jeugdtrauma van Kat Lane, het moment dat haar vader vermoord wordt. Kat wordt gered door een onbekende jongen. Vervolgens neemt ze ons mee naar het heden: Kat is 25 jaar en werkt als docente in een gevangenis. Daar ontmoet ze gevangene Wes Carter en op slag is ze verliefd op hem. De liefde blijkt al snel wederzijds. Carter kan vervroegd worden vrijgelaten, als hij haar lessen blijft volgen. Is dit mogelijk met deze ‘verboden’ liefde?

Jackson beschrijft het verhaal vanuit verschillende personages. Vanaf het begin krijgt Kat een stem, maar ook Carter komt aan het woord. De auteur ondersteunt dit op prima wijze door verschillende tonen te gebruiken. Zinnen als

“daar liep een roodharige vrouw met het lekkerste kontje ooit”

tekenen het harder, lompe karakter van Carter en contrasteren met het gedrag van Kat. Via uitgebreide beschrijvingen, gedachtegangen en realistische dialogen creëert Jackson daarnaast begrip voor de situaties en de personages. Zo geeft ze ruzies tussen Kat, Carter en haar moeder zó echt weer, dat het voor iedereen herkenbaar is. Met veel details probeert ze ‘badguy’ Carter en ‘goodgirl’ Kat tot echte mensen te maken. Tot op zekere hoogte lukt dit ook: Carters verleden klinkt plausibel en het trauma van Kat werkt door tot in het heden. Toch raken de personages je niet echt en dat heeft alles te maken met diepgang en voorspelbaarheid. Kat en Carter gedragen zich voorspelbaar, doen precies wat ze ‘moeten’ doen. Natuurlijk reageert Kat boos wanneer Carter zijn verhaal vertelt en de houding van Kats moeder komt ook niet echt onverwacht. Als lezer verwacht je toch meer. Daarbij vervalt Jackson in het geven van emotionele overdrijvingen. De romantische, maar ook geile gedachtegangen van Kat en Carter worden soms zó grotesk neergezet, dat ze hun realiteit verliezen. Kunnen die twee mensen alleen maar denken aan seks?

Het verhaal in

Stuk van jou

begint aantrekkelijk. Kat werkt in een gevangenis, tegen de wil van haar moeder en ze wordt verliefd op Carter. Wanneer Carter vrijkomt, groeit de relatie uit en lijkt alles rozengeur en maneschijn. Maar schijn bedriegt: Carter heeft een bijzonder verleden dat hij verzwijgt voor Kat, Kat heeft ruzie met haar familie en haar moeder kan Carter niet accepteren. Drama’s stapelen zich op en alleen de onmogelijke liefde lijkt een oplossing: een echte feelgood roman. Door verschillende open plekken en onbeantwoorde vragen creëert de auteur spanning:

“Jack,’ fluisterde hij. ‘Zij is mijn


Peaches


.’

Waarom noemt Carter Kat Peaches? Jackson weet het antwoord uit te stellen tot het einde van het verhaal! Helaas vervalt ze al snel in het vertellen van clichématigheden. Vanaf de helft van het verhaal weet je al precies hoe het verder verloopt en ebt de spanning langzaam weg. Kleine onverwachte wendingen, zoals de rol van Adam en Austin en de problemen van Max leiden tot een kleine verhoging van de spanning, maar de grote hoeveelheid clichématigheden versperren de weg naar een echt boeiend verhaal. Zinnen als

“Desondanks wist Carter dat hij sterk moest zijn, voor hen allebei”

bezorgen een ‘ja-dat-weet-ik-nu-wel’-gevoel.

Daarbij verdwijnt de logica in het verhaal, op het moment dat de seksscènes hun ruimte opeisen. Jackson kiest er helaas voor deze scènes zo expliciet weer te geven dat andere elementen geen ruimte meer krijgen en dat het verhaal onlogisch wordt. Zo hoeft Kat plotseling niet meer naar haar werk wanneer Carter vrijgekomen is en kan ze zomaar een tijdje met Carter ‘verdwijnen’, neemt vriendin Beth om erg onlogische redenen geen contact meer met Kat op en is ook de rol van advocaat Ben, halverwege het verhaal erg dubieus. Daarentegen beschrijft Jackson de liefdesperikelen van Kat en Carter uitgebreid. Met zinnen als “

Zijn eikel gleed over haar kutje”

en

“Ja, zo diep, zo nat, zo strak en…’

in ellenlange passages overschrijdt ze de romantische grens en wordt het verhaal soms beschamend. Jammer, want op deze manier verlies je de mooiere elementen uit het boek al snel uit het oog.

Waar

Stuk voor jou

wellicht een aanrader is voor de liefhebbers van licht erotische feelgood verhalen, laat het de lezer die op zoek is naar meer onvoldaan achter.

Deze recensie is geschreven door Marloes Otten. Docente Nederlands op een school in Meppel, waar ze les geeft aan leerlingen uit de onderbouw van de havo, de mavo en het vwo. Marloes is een echte boekenwurm: van Mulisch tot




Hertmans




, van




Lewinsky




tot Williams: je maakt haar met van alles blij.

Stuk van jou/ Sophie Jackson/Zk/2015/368 blz./ ISBN: 9789401906272