Soms komen mijn werk voor de bibliotheek en mijn werk voor de Leesfabriek mooi samen. Zo had een van mijn




scholen een schrijversbezoek van Buddy


Tegenbosch


geboekt. Zijn nieuwe


boek




,Oog


om oog




,




kwam de week voor het bezoek uit en die wil je dan natuurlijk gelezen hebben voo




r




dat




je de schrijver gaat treffen




. Het boek is een spannende thriller, dus zeker een tip voor




de leesliefhebbers op deze site.
















Jaap-Jan ging op de basisschool en de middelbare school door een hel dankzij klasgenoot Ivar. Ivar had de klas zo in zijn macht dat ze Jaap-Jan negeerden en deden of ze niet merkten hoe hij gepest werd.




Net als de leerkrachten, die deden ook of ze niets merkten.




Da




t was vroeger.










Jaap-Jan studeert nu en heeft, tot zijn eigen verbazing, een paar goede vrienden




. Zijn studie is interessant, hij werkt in de hipste club van de stad en hij is voorzichtig verliefd op Liza. Alles gaat prima




(




nou ja, de liefde blijft lastig),




tot op een avond Ivar opduikt in de club. Hij lijkt Jaap-Jan, J-J voor zijn vrienden, niet te herkennen. J









J




besluit dat hij zijn leven niet op nieuw door Ivar zal laten verpesten. Hij zal




keihard wraak nemen.
















Het fijne aan




Oog om oog




is dat je stukje bij beetje ontdekt wie J-J is en hoe het komt dat Ivar zo’n impact op zijn leven heeft. Dit doet Buddy


Tegenbosch


door hoofdstukken in het heden af te wisselen met flashbacks naar vroeger. Wat




meteen




flink wat vaart aan het verhaal geeft, aangezien er meestal op een spannend moment


geswitched


wordt.










Ik voelde afwisselend compassie en irritatie




tegenover




J-J. Wat Ivar hem aangedaan heeft is vreselijk, maar de schijnbare gelatenheid waarmee hij de pesterijen onderging, roept ook een gevoel van boosheid op. Je zou hem door elkaar willen rammelen en roepen: verzet je, vertel het aan je ouders, verander van school, maar dóe iets!










Van Ivar had ik, als persoon, graag iets meer geweten. Je kent hem als




sadistische


pester


, maar het wordt pas laat duidelijk wat een oorzaak voor zijn gedrag kan zijn. Hoe het in zijn hoofd allemaal werkt weet je niet, waardoor hij iets minder




compleet




is neergezet als J-J.




Wat niet wegneemt dat hij




een geloofwaardige creep is.










Scrabble,


Mi-Lan


en Liza, J-J’s




vrienden, zijn goed neergezet. Stuk voor stuk




wat excentriek, op een goede manier.




Ik vraag me af of dit trio geïnspireerd is




door




personages van Stephen


Fry


, John


Marsden


en John Green. Ze deden mij er in elk geval op een bepaalde manier




aan denken.




Aimabele excentriekelingen zijn populair in de huidige YA




-verhalen en




vervelen




doen ze




zeker niet.
















Het verhaal van J-J zet je aan het denken over je eigen




moraal. J-J gaat namelijk heel ver in wat hij doet om Ivar terug te pakken. Wat hij doet is zelfs illegaal en kan hem alles




wat hij heeft bereikt




kosten




als




hij ontdekt wordt. To




ch doet hij het, eigenlijk zonder te twijfelen. Zou ik hetzelfde doen?




,




vraag je je af.










Oog om oog








is een soort paradox, die




me




pas




écht




op




viel




toen ik de laatste bladzijde gelezen had. J-J wil niet dat Ivar weer in zijn leven opduikt, het liefst wil hij hem en alles wat hij gedaan heeft vergeten. Maar dat kan hij niet




.




D




oor zijn wraakplan is hij juist heel erg met Ivar bezig.




Alles komt weer boven en hij verdiept zich helemaal in Ivar. Dat is toch niet bepaald




het




loslaten




wat hij voor ogen heeft




.
















Wanneer je nog aan het begin van het boek bent, denk je vast dat je een




idee hebt hoe het boek uiteindelijk zal




aflop




en. Vergeet het maar.




Na het laatste hoofdstuk ben ik weer terug gegaan naar het begin omdat ik dacht, maar het was toch … Ik hou er van, zo’n eind dat je


gobsmacked


achterlaat.