Lydia is dood. Maar dat weten ze nog niet.
Zo begint
Wat ik nooit eerder heb gezegd
van Celeste Ng en zo’n begin beloofd iets spannends, toch? Helaas is er weinig spannends in het boek te vinden en de enige reden dat ik door ben blijven lezen is omdat ik wel wilde weten hoe ze nu precies is komen te overleden.
Wat ik nooit eerder heb gezegd
begint met de verwarring over waar Lydia is, gevolgd door het vinden van haar lichaam. De rest van het verhaal is verwarrend. Er zijn hoofdstukken waarin naar informatie wordt gezocht over de reden van haar dood. Er zijn hoofdstukken met flashbacks naar toen Lydia’s ouders jong waren. Er zijn hoofdstukken waarin Lydia’s broer de buurjongen verdenkt en achterna zit en beschuldigd. Er zijn hoofdstukken waarin de vader vreemd gaat en de moeder maar blijft doordrammen dat ze het juiste heeft gekozen. Ze wisselen elkaar in een niet logische volgorde af en het enige wat ze met elkaar gemeen hebben is dat ze allemaal even saai zijn. Een samenvatting van het verhaal geven is dus moeilijk, want alles loopt door elkaar en alles is op een of andere manier verbonden, ook al is die logica soms ver te zoeken.
In plaats van mysterie, spanning en raadselachtige complotten krijg je onnodige flashbacks, verdraaiing van stereotypen en een ‘plot twist’ die halverwege al duidelijk was en achteraf gezien helemaal niets te maken had met Lydia. Het einde – en de reden voor Lydia’s dood – zou ontroerend en prachtig kunnen zijn, maar het verhaal wat eraan vooraf gaat zorgt ervoor dat het afgezaagd en ongeloofwaardig wordt.
Misschien was dit verhaal voor mij zo teleurstellend door de manier van vertaling of misschien wel de manier waarop het is geschreven. Daarnaast waren de personages gewoon saai en vaak ongeloofwaardig. Misschien zit ik met mijn hoofd in ‘teveel’ fantasy en was het daarom moeilijk om zo’n ‘real life’ story te waarderen. Alhoewel ik vele andere boeken uit dit ‘nieuw realisme’ genre met veel plezier heb gelezen, was dit boek toch een uitzondering. Ik hoef niet altijd een ‘happy ending’ zoals vele verhalen uit dit ‘nieuw realisme’ genre hebben, maar Wat ik nooit eerder heb gezegd had geen enkel lichtpuntje, geen enkel moment waarop je dacht: hé, misschien komt het toch nog wel goed.
Voor mij was dit boek helaas geen winnaar, maar dat betekent niet dat dat voor iemand anders ook zo hoeft te zijn. Er zaten hier en daar een aantal dingen in waarin anderen zich misschien herkennen en als je voornamelijk dit genre leest is het misschien een interessante afwisseling van alle goed aflopende verhalen
Wat ik nooit eerder heb gezegd / Celeste Ng / vertaald door Saskia Peterzon-Kotte / A.W Bruna uitgevers / 2014 / 283 pag. / ISBN 9789400506091