Edward van de Vendel, geboren in Leerdam op 1 augustus 1964, was op school in Culemborg lid van het schoolcabaret. Hij ging studeren aan de Pedagogische Academie en richtte een school op in Heemstede, waar hij later ook zelf les zou geven. Pas toen hij wat ouder werd was van de Vendel meer geïnteresseerd in lezen. Zelf is hij van mening dat vooral de invloeden van Kuijer, Biegel en Hofman qua stijl in zijn werk terug te vinden zijn. Edwards eerste kinderboek werd gepubliceerd in 1996. Hij schrijft gedichten, jeugdromans, liedjesteksten, teksten voor prentenboeken, toneel en non-fictie. Daarnaast geeft hij gastcolleges op de Hogeschool van de Kunsten in Utrecht en geeft hij lezingen over zijn eigen werk. Van de Vendel was de initiatiefnemer van de Slash-serie, waarvoor hij het eerste deel schreef,

De gelukvinder

. Hij is onder andere schrijver van: de grappige ‘Supergruppie’-kinderliedjes (bekroond met de Woutertje Pieterse Prijs),

Ons derde lichaam

(bekroond met en Gouden Zoen),

Een verhaal met een tong

,

De gelukvinder

(met Anoush Elman) (bekroond met een Glazen Globe), en de hylarische stripgedichten

Opa laat zijn tenen zien

(bekroond met een Zilveren Griffel)…

‘Deze ziekte gun ik niemand, dus ook mezelf niet. Mijn chemokuren gaan vandaag beginnen en ik zie de komende tijd als een treinrit. Over acht maanden eindigt de reis. Ik rijd rustig mee, en uiteindelijk stap ik uit. Genezen. Vrij. En ik beloof jullie nu alvast: dan gaan we feesten.’

Max is vijftien als ontdekt wordt dat hij lymfeklierkanker heeft. Vanaf dat moment springt hij in de strijdhouding: dit gaat hij overleven. Hoe hem dat lukt vertelt hij in dit boek – alsof hij tegenover je zit. Max’ verhaal is grappig, maar ook intiem en eerlijk. Hij neemt je mee naar feesten en chemokuren, naar het voetbalveld en naar de stilte van de nacht. Of, zoals Max het zelf zegt: ‘Er komt bloed in voor en het gaat flink stinken. Maar er is ook vriendschap en liefde en zo. Ik vertel het hele verhaal, ik vertel alles wat er gebeurd is. Ik weet nu dat dat belangrijk is.’ Roy Looman (inmiddels twintig) kreeg als tiener kanker en overwon deze ziekte. Hij is inmiddels ambassadeur van KiKa (Stichting Kinderen Kankervrij) en studeert Geneeskunde om zelf oncoloog te worden. Roy vertelde zijn levensverhaal aan schrijver Edward van de Vendel. Op basis van hun vele gesprekken schreef Edward daarna dit boek.

‘Dit is het ziekste spelletje dat ik ooit heb gespeeld – maar ik kan ongelooflijk slecht tegen mijn verlies, dus ik ga niet dood. Dan weet je dat alvast.’

Max heeft veel vrienden, liefdevolle ouders en broertjes en houdt van voetballen en uitgaan. Nadat hij de diagnose lymfeklierkanker krijgt besluit hij er keihard tegen te vechten. Hij is de ‘Messi van de kanker’. Na zestien rondjes chemo wordt Max genezen verklaard. Hij pakt zijn oude leven weer op met een enthousiasme en motivatie als nooit tevoren, maar na verloop van tijd verschijnen er barstjes in zijn vrolijke, onbezorgde leven. Max krijgt last van hyperventilatie en angstaanvallen. Nu is het zijn taak om ook deze tweede ziekte de baas te kunnen.

Het verhaal leest echt alsof Max het je op dat moment zelf aan het vertellen is. Ook de intermezzo’s ertussen dragen daartoe bij. Het is in zeer eenvoudige woorden en zinnen geschreven. Je leest het dan ook zonder belemmeringen. Wat ik zo geweldig vind aan het boek is de positieve ingesteldheid van Max, dat maakt het heel bijzonder. Natuurlijk komt Max ook enkele tegenslagen tegen onderweg, maar hij vindt toch telkens een manier om hiermee om te gaan.

Het eerste deel van het boek gaat over de diagnose en de behandeling van de lymfeklierkanker. Vooral de gevoelens van Max hierbij, maar ook de druk en mentale kant van de ziekte bij Max’ omgeving komt uitgebreid aan bod. Het tweede deel van het boek gaat over Max’ tweede ziekte. Het erkennen en leren omgaan met zijn angstaanvallen. De angst die er tijdens de ziekte had moeten zijn, komt nu, achteraf pas, naar boven. ‘Leven na kanker is hard werken – ik hou van hard werken, maar ik ben niet zo tevreden over de arbeidsvoorwaarden.’ Maar ook deze keer slaag Max erin de ziekte te boven te komen, op zijn eigen manier, met hulp en steun van zijn ouders, vrienden en artsen.

Een ontroerend, stevig, hoopvol, hard en zacht boek over een jongen die zijn weg zoekt in een wereld waarin alle zekerheden zijn weggevallen. (- Stentor)

Een krachtig boek over een zwaar thema, met een optimistische en positieve noot. Het leest erg vlot, to the point, met voldoende humoristische en vrolijke tussenkomsten.

Kan je niet meer wachten om ondergedompeld te worden in de strijd van Max, dan kan je
alvast de eerste pagina’s lezen.

Deze recensie is geschreven door Anna Coppieters, 20 jaar, student Revalidatiewetenschappen en Kinesitherapie aan de Universiteit van Gent.

Het kankerkampioenschap voor junioren / Edward van de Vendel en Roy Looman / Uitgeverij Querido / 2015 / 215 pag. / ISBN 9789045117805