Met haar boek
De verjaardagen
debuteerde Hanneke Hendrix in 2012. Dit boek behoort tot een van mijn favoriete boeken en ik was dan ook razend benieuwd naar Hendrix’ nieuwste boek
De dyslectische-hartenclub
. Jezelf als auteur overtreffen wanneer je een zeer goed debuut hebt geschreven is lastig, helaas is dat – naar mijn mening – Hendrix dan ook niet gelukt.
De dyslectische-hartenclub
is een vermakelijk verhaal waarin drie vrouwen bij elkaar op een afdeling komen te liggen in het ziekenhuis. Alle drie hebben ze brandwonden, maar hoe ze deze hebben opgelopen houden ze voorlopig nog voor elkaar verborgen. Het verhaal wordt verteld vanuit Anna van Veen, toeval is dat de twee andere vrouwen ook Anna heten waarvan één zichzelf Vandersteen noemt. Vandersteen is spichtig, ondeugend en hunkert voortdurend naar een sigaret. De andere Anna is dik en in zichzelf gekeerd. Wanneer ze in de gaten krijgen dat ze in de gaten worden gehouden door een iedere avond terugkerende auto, besluiten ze op de vlucht te slaan. Een absurdistisch verhaal vangt aan waar de lezer de dames gedurende hun vlucht steeds beter leert kennen.
Het verhaal leest vlot en is zeker vermakelijk. Wel speelt het toeval een grote rol in dit boek. Alle drie de dames heten Anna, ze zijn allen verbrand en ze moeten alle drie uit de handen van politie blijven. Het verhaal wordt daardoor minder geloofwaardig en daardoor ook minder sterk. Leuk aan het verhaal is dat je als lezer stukje bij beetje de personages beter leert kennen. Hoe zijn de personages verbrand geraakt? Wat is hun geschiedenis en waarom houden ze deze voor elkaar verborgen? Het verhaal ontwikkelt zich daardoor als een puzzel waarvan de stukjes langzaam op hun plek vallen, met aan het eind van de puzzel nog een aantal lege plekken waar de stukjes van missen.
Hendrix heeft een vlotte schrijfstijl waardoor je door het verhaal heenvliegt. Opvallend is dat het boek geen hoofdstukken kent. Het verhaal wordt op één onderbreking na achter elkaar door verteld hetgeen lijkt bij te dragen aan de vlotheid van het verhaal. Het verhaal kent een sombere ondertoon, maar door de humor van Vandersteen wordt het verhaal op veel plekken humoristisch. Ik ben niet lyrisch enthousiast over dit boek, maar het is een boek dat fijn als ‘tussendoortje’ gelezen kan worden. Liever een ander boek lezen van Hanneke Hendrix? Dan raad ik je héél erg
De verjaardagen
aan!
Deze recensie is geschreven door Bibi Rumping, 23 jaar, afgestudeerd aan de master Jeugdliteratuur aan de Universiteit Tilburg en is masterstudent Boekwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam. Bibi heeft haar eigen boekenblog en werkt daarnaast bij een boekhandel.
De dyslectische-hartenclub / Hanneke Hendrix / Uitgeverij De Geus / 191 pag. / 2014 / ISBN 9789044531282