Elin zoekt na een verbroken traumatische relatie haar heil in een nieuwe stad en een nieuwe baan. Ze wil helemaal opnieuw beginnen en haar verleden achter zich laten. Vooral Daniël, haar charmante maar ook gewelddadige ex, wil ze vergeten. Het lijkt haar aardig te lukken: haar baan is uitdagend en ze besluit haar oude liefde voor toneel nieuw leven in te blazen door zich bij een toneelclub aan te sluiten. Als ze daar echter een oude bekende tegenkomt, wordt ze geconfronteerd met herinneringen die ze liever zou vergeten. Elin komt voor een drastische keuze te staan: als ze niet weer het slachtoffer wil worden, zal ze het heft in eigen handen moeten nemen. Lukt het haar voor eens en voor altijd af te rekenen met haar verleden?

Het debuut van Nathalie Pagie oogt geweldig. De mysterieuze cover maakte me onmiddellijk nieuwsgierig naar het verhaal en ook de benaming ‘vrouwenthriller’ zorgde ervoor dat ik dit boek onmiddellijk wou vastnemen. Maar met zo’n benaming en mijn hoge verwachtingen, kan een boek sneller tegenvallen.

De toneelclub

begint erg veelbelovend. De proloog is van hoog thrillerniveau en Pagie deinst niet terug voor een beetje bloed en een akelig precieze omschrijving van het lijk. Maar na de proloog is de spanning volledig verdwenen. Het verhaal begint luchtig en is erg goed opgebouwd. De informatie wordt, zoals hoort in een thriller, met mondjesmaat vrijgegeven en aangevuld met flashbacks uit Elins verleden. Maar ik miste de spanning. In een thriller verwacht ik mezelf op het puntje van mijn stoel en nieuwsgierig naar de volgende bladzijden en hoofdstukken. Nieuwsgierig was ik wel, ik wilde weten wat Elin had meegemaakt met haar ex-man. Maar helaas, ik vroeg me maar al te vaak af waar die spanning bleef die je verwacht in een echte thriller. Maar dat het inderdaad vooral bij vrouwen in de smaak zal vallen, daar ben ik het mee eens.

Het spanningsprobleem lag niet aan de personages. De protagonist wordt heel geloofwaardig neergezet in haar leefomgeving en ook haar acties, relaties en handelingen passen bij haar karakter. Ook de verandering die ze ondergaat en wil ondergaan, vinden dagelijks plaats in onze maatschappij.

Het is een topverhaal, maar geen topthriller. Desondanks ben ik ervan overtuigd dat de auteur een sterk debuut heeft geschreven en er is duidelijk nog ruimte voor progressie. Ondanks dat ik dit op zich niet zo’n geslaagde thriller vind, kijk ik er toch naar uit om haar andere boeken te lezen, vooral om haar vooruitgang als schrijfster te ontdekken. En ook omdat ik erg benieuwd ben naar het volgende verhaal.

Met het einde en de epiloog toont Nathalie Pagie dat ze wel degelijk een thriller kan schrijven. De schrijfstijl en beschrijvingen daar zijn subliem en lichten een tipje van de sluier op wat betreft het potentieel van de auteur als thrillerschrijfster.

De toneelclub

is een sterk debuut en maakt me nieuwsgierig naar meer van deze auteur. Ik vind het geen geweldige thriller, maar wel een boeiend verhaal dat ik met plezier gelezen heb.

De Toneelclub / Nathalie Pagie / Boekerij / 2013 / 240 pag. / ISBN 9789022566886