Op de tweede pagina van

Tijgermelk

, haar sterke debuut, zet Stefanie de Velasco gelijk de toon voor de rest van het verhaal. Vertelster Nina beseft dat ze volwassen wordt: ‘Ik vertel het alleen maar omdat ik volgens mij voor het eerst een echte jeugdherinnering had, en jeugdherinneringen kun je alleen maar hebben als je zelf geen kind meer bent.’

De twee jonge vriendinnen Nina en Jameelah, beiden 14, hebben het thuis niet makkelijk, maar aan elkaar hebben ze genoeg. Ze vermaken zich prima als ze na school hun tijgermelk drinken – een mix van sap, brandewijn en melk – en daarna naar het winkelcentrum gaan. Ze maken zich druk over jongens, maar kunnen niet altijd doen alsof hun serieuze problemen niet bestaan. Een vreselijke daad waar ze volledig onverwacht getuige van zijn, luidt het begin van een aantal grote veranderingen in hun leven in.

Met een bijzondere schrijfstijl zonder direct dialogen en gebruik van weinig woorden weet De Velasco een groots verhaal neer te zetten. De manier waarop de machteloosheid in alle lagen van het verhaal overgebracht wordt en het hele boek op je blijft drukken is erg aangrijpend, terwijl daartegenover de flexibiliteit en humor van de meiden aangeeft dat ze nog jong zijn en (gelukkig) nog niet overal de ernst van inzien. Dit geeft het verhaal pit en maakt je af en toe hardop aan het lachen.

Vooral de stukken waarin je aan Nina’s gedachtegang merkt dat ze jong is, spreken aan. Ze heeft een uitgesproken mening: ‘[…]zangers op tv helemaal niet echt zingen, maar alleen hun mond bewegen op de muziek, en op je eigen muziek alleen maar je mond bewegen is zoiets als uit je nek lullen.’ Maar ze kan ook heel serieus zijn. ‘Zo, achterop bij Nico, word ik plotseling bang, vooral voor kinderen krijgen, voor alleen blijven, voor oud worden, voor te vroeg sterven, dat Nico iets overkomt, iets heel ergs, zomaar ineens.’

Als Nina en Jameelah per ongeluk getuige zijn van een vreselijke gebeurtenis, komt Nina steeds meer tot het besef dat helaas niet alles weg te drinken, stelen of denken is. Wanneer ze zich afvraagt waarom niemand ooit heeft verteld dat zoiets ernstigs bij hun in de buurt kan gebeuren merk je dat ze, ondanks dat ze al veel ellende heeft meegemaakt, nu ineens beseft dat het leven niet alleen maar lol maken is. Tijgermelk is een prachtig geschreven, bijzonder verhaal op de grens van jong en, ondanks behoorlijke problemen, onbezorgd zijn en volwassen worden en op sommige momenten plotseling beseffen dat er zaken zijn die niet zomaar op te gelost kunnen worden.

Tijgermelk / Stefanie de Velasco / vertaling door Marcel Misset / Uitgeverij Signatuur / 2014 / 224 pag. / ISBN 9789056724986