Dit autobiografische verhaal gaat over een 14-jarig meisje dat zichzelf graag wat dunner zou willen zien. Ze is 1 meter 71 lang en weegt 76 kilo. Op een ochtend besluit ze drastisch te gaan lijnen, maar ze slaat erin door. Ze houdt namelijk van het machtsgevoel dat ze over haar lichaam heeft. Ze valt 36 kilo af. Ze wordt opgenomen in het ziekenhuis en wordt intraveneus gevoed. Het ziekenhuisregime heeft effect op haar. Ze gaat eten, veel eten. Haar anorexia slaat om in boulimia. Ze vecht tegen het ding in haar hoofd, wat zij ‘de slang’ noemt, dat haar vertelt dat ze –opnieuw- moet afvallen.

Justine neemt je mee op reis. Ze vertelt je haar eigen persoonlijke verhaal en dat doet ze goed. Alles is heel gedetailleerd beschreven, alsof je het met eigen ogen ziet. Haar verhaal schrikt af en laat de gevaren van radicaal afvallen zien. Een ongelofelijk sterk verhaal over een onderwerp waar al heel veel boeken over zijn verschenen. Ik had nog geen andere boeken gelezen over anorexia en/of boulimia, maar ik weet eigenlijk niet of ik dat nog wel wil. Ik wil liever dit verhaal in mijn achterhoofd houden.

Het boek heeft maar 205 bladzijden en heeft 10 hoofdstukken. Elk hoofdstuk heeft een titel, die refereert aan een onderdeel van haar reis, haar gevecht. Het boek leest makkelijk weg. Ik had het in een middag uit.

Het is een boek voor jonge mensen, maar ook zeker voor volwassenen en ouders. Het is misschien wel op een wat kinderlijke manier geschreven, maar dat maakt het voor tieners authentiek en geloofwaardig. Voor een oudere generatie kan het een eyeopener zijn. Mijn moeder was er bv. ook erg enthousiast over.

Deze recensie is geschreven door Sanne Jakobs, 18 jaar, 1e jaars studente aan de pabo te Alkmaar

De ochtend waarop ik besloot niet meer te eten / Justine / vertaald door Nini Wielink / Uitgeverij Arena / 2008 / 205 pag. / ISBN 9789069748993