“Antwerpen, 1933. De bekende wetenschapper Albert Einstein staat op de dodenlijst in zijn thuisland Duitsland en zoekt asiel in België. De koning van België, Albert I, geeft inspecteur Charlie Mooijman de opdracht om de bedenker van de relativiteitstheorie op alle mogelijke manieren te beschermen. Charlie komt een samenzwering op het spoor, maar er is één probleem. Welke van beide Alberts is eigenlijk het doelwit van deze actie? De geheim agenten van de nazi’s moeten het pad effenen voor de totalitaire dictatuur die Adolf Hitler voor ogen heeft. En dus is niets of niemand meer veilig… Maar slaagt Charlie in zijn opdracht? Kan hij zowel de getalenteerde wetenschapper als het koningspaar beschermen? Als koninklijke speurder wordt hij tot het uiterste gedreven. Gelukkig kan hij vertrouwen op zijn FN 9mm Browning, zijn even getalenteerde tweelingbroer Titten en de charmante inbreng van drie Duitse cabaretières…”

Ik was enorm benieuwd naar dit boek. Vooral omdat ik erg nieuwsgierig was naar de soloprestatie van Pat van Beirs. Velen onder jullie kennen hem waarschijnlijk uit het schrijversduo dat hij vormt samen met Jean-Claude van Rijckeghem. Ze schreven verschillende historische romans, waaronder

Galgenmeid

dat bekroond werd door onder andere de Kinder- en Jeugdjury Vlaanderen.

Ik begon het boek te lezen met de gedachte dat het een thriller was, zoals het overal op het internet werd aangekondigd. Helaas viel me dit in het begin enorm tegen. Voornamelijk in de eerste hoofdstukken gebeurde er weinig en vond ik het totaal niet spannend. Maar na een gesprek met de auteur begreep ik waarom het boek niet zo spannend was als ik hoopte van deze thriller: het is helemaal geen thriller. De auteur wilde een thriller schrijven, maar soms gebeurt het dat het verhaal met de auteur op de loop gaat omdat de personages zich zo ontwikkelen. Wat begon als een noir-thriller evolueerde gaandeweg naar een sfeerbeeld over die uitzinnige époque.

Ik had het tijdens die eerste hoofdstukken ook een beetje lastig met de schrijfstijl. Het verhaal is erg retro en ook de manier van schrijven weerspiegelt het karakter van die tijdgeest. Maar eenmaal ik aan de schrijfstijl gewend was, zat ik volledig in het verhaal. En naarmate ik in het boek vorderde, kwam ik enkele heel spannende hoofdstukken tegen die me dan toch direct deden denken aan een thriller. Vanaf het midden van het boek ligt het tempo soms ook veel hoger, wat het extra spannend maakt. Het is een hele uitdaging om een boek te schrijven. En zeker om het in je eentje te doen als je normaal samenwerkt met iemand anders. Maar in dit geval is het voor mij persoonlijk een geslaagde uitdaging. Van Beirs heeft bewezen dat hij het ook alleen aankan.

Ik ben trouwens een enorme fan van de titel. Het is fantastisch om als lezer pas op het einde van het verhaal een duidelijke link te kunnen leggen tussen de gebeurtenissen en de titel. Voor allen die niet zozeer van een thriller houden, maar van een retro verhaal met de nodige spanningselementen, een echte aanrader. En voor alle anderen… ook.

Tunnel van angst / Pat van Beirs / Uitgeverij Manteau / 2014 / 304 pag. / ISBN 9789022329580