Bij het oppakken van

Birdie

weet je niet wat je te wachten staat. De synopsis op de achterkant van het boek is in raadsels geschreven en ook de cover geeft niet heel veel weg. De cover laat een geheimzinnige, sprookjesachtige indruk na en laat je onwetend achter. Genoeg om, ook al is het maar uit nieuwsgierigheid, het boek op te pakken en je te laten meeslepen in een dromerige wereld van het meisje dat zichzelf Birdie noemt. Meteen kom je er als lezer achter dat er eigenlijk iets niet helemaal klopt met het boek. De titel verwijst naar het meisje Beatrice Munday, ook wel Birdie genoemd, die de hoofdpersoon van het verhaal is. Of tenminste, dat is wat de lezer bij het openen van het boek aanneemt.

Het verhaal biedt je echter niet alleen een kijkje in Birdies gedachtegang, maar ook in die van haar moeder, haar tante, haar vreemde buurman en ook haar beste vriend die stiekem tot over zijn oren verliefd is op Birdie. Op deze manier zou je dus kunnen zeggen dat het niet alleen Birdies verhaal is, maar ook dat van alle mensen om haar heen. Het feit dat het verhaal door zoveel personages wordt verteld en vanuit allerlei verschillende invalshoeken wordt benaderd, maakt dat je een brede kijk hebt op de gebeurtenissen in het boek. Ook worden alle personages uitgebreid uitgewerkt. Het is voor de lezer bijzonder om te zien hoe mensen die zo dicht bij elkaar staan, zo anders kunnen denken.

Iedereen wil voor Birdie bepalen wat goed is voor haar. Haar moeder Felicity wil na de dood van haar man Eddie met Birdie en haar nieuwe vriend naar Spanje om daar een nieuw bestaan te creëren. Haar tante Alice wil dat Birdie bij haar intrekt. Haar beste vriend Cassius wil een antwoord op zijn onbeantwoorde liefde. Haar therapeut probeert haar zwijgzaamheid te verklaren, zonder echt te begrijpen wat er in haar omgaat. En nu is Birdie ook best onpeilbaar. Nadat haar vader is overleden, is ze een in zichzelf getrokken meisje geworden. Niemand begrijpt haar. Hoewel ze niet veel zegt, zijn haar gedachten echter heel veelzeggend. Stukje bij beetje begin je Birdies eenzaamheid beter te begrijpen. En dan besef je je dat de titel klopt: Birdie is net een vogeltje in een kooitje, opgesloten door haar omgeving, maar ook opgesloten in haar eigen gedachten.

Af en toe blijft het voor de lezer toch moeilijk om Birdies impulsieve reacties en depressieve gedachten te peilen. Desondanks word je helemaal meegevoerd in een wereld van dromerige gedachten, diep weggestopt verlangen en leed. Wat zo knap is van schrijfster Laure van den Broeck is dat ze op een bijzondere manier de spanning weet op te bouwen. Zo is er niet veel actie in het boek en komt het eigenlijk vooral aan op de gedachten en gevoelens van de personages. Toch is de sfeer aan het einde van het boek klemmend. Het verhaal maakt een enorme wending, waarbij de stemming van de personages resoluut omdraait en het verhaal grimmiger wordt. Door de uitgebreide beschrijvingen in het boek, wordt het verhaal nog levendiger en intenser. Laure van den Broeck heeft een wereld gecreëerd die bestaat uit eenzame harten en onbeantwoorde verlangens met een vleugje hoop.

Deze recensies is geschreven door Jedidja Stikkelorom, 15 jaar, VWO leerling van het Pascal College in Zaandam

Birdie / Laure Van den Broeck / Uitgeverij Lannoo / 2012 / 336 pag. / ISBN 9789020989304