Een krankzinnige makelaar die niet te vertrouwen is. Dat is waar

De wraak van meneer Heming

om draait. Als je het boek oppakt, proef je gelijk wat van de duistere sfeer die als een sluier om het boek heen hangt. En al snel raak je vertrouwd met Hemings eigenaardige gedachtegangen en raak je betrokken bij zijn vreemde spionage-praktijken.

Meneer Heming is een Engelse makelaar met een weinig opvallende verschijning. Hij voelt zich erg betrokken bij zijn stadje en bij zijn cliënten. Zo erg zelfs dat hij van alle honderden huizen waarvan hij de verkoop geregeld heeft, de sleutel bewaard heeft, zodat hij, telkens wanneer de bewoners niet thuis zijn, zichzelf toegang kan verschaffen in hun woning. Heming heeft een vreemde obsessie voor andere mensen en hun geheimen. Hij ziet zichzelf als een modelburger die strijdt voor veiligheid en rechtvaardigheid en maakt daarbij handig gebruik van de macht die hij als makelaar bezit.

In het begin is het even doorbijten doordat er heel beschrijvende, lange zinnen worden gebruikt. Af en toe moet je een zin wel een paar keer lezen voordat het goed tot je doordringt wat er staat. Maar na even lezen zit je al helemaal in Hemings gekke belevingswereld. Het feit dat hij zomaar huizen van anderen insluipt wordt zelfs al snel normaal voor de lezer.

Wat het boek zo leuk en origineel maakt is dat de hoofdpersoon zo’n excentriek, zeg maar gerust gestoord, figuur is. Het is grappig om vanuit zijn denkwereld naar andere mensen te kijken. Tegelijkertijd is het zo dat je als lezer weinig binding hebt met de hoofdpersoon. Hoewel er af en toe flashbacks zijn naar Hemings leven vroeger, wordt het niet echt duidelijk waar Hemings obsessie voor het bespioneren van andere mensen nou precies vandaan komt. Je ziet hoe Heming al van jongs af aan anderen bespioneert en zich met hun leven bemoeit. Eigenlijk voegen deze flashbacks weinig toe en zorgen ze eerder voor verwarring dan verheldering.

Het boek is op een kunstige manier geschreven. De spanning bouwt zich steeds meer op. Je ziet hoe Heming zich steeds verder in de nesten werkt, maar zich er telkens op het nippertje uit weet te redden. Als lezer zit je op het puntje van je stoel en je vraagt je telkens af: zal hij zich er dit keer weer uit weten te praten? En dan ineens… bam, stopt het verhaal. Je blijft als lezer met een onvoldaan gevoel en veel onbeantwoorde vragen achter. Bijvoorbeeld de vraag wat Phil Hogan precies met dit boek wil bereiken. Wat is de boodschap die hij de lezers mee wil geven? Iets flauws als ‘pas op voor je makelaar’ of misschien wat diepers als ‘niet alles is zoals het lijkt’?

Want in

De wraak van meneer Heming

is echt helemaal niets wat het lijkt. Iedereen vertrouwt Heming blindelings, maar als lezer krijg je de kans om een kijkje te nemen in het hoofd van deze psychopaat, deze crimineel. Je ziet de verhalen achter de feiten, de waarheid achter de leugens en de gedachten achter de daden. Merkwaardig is dat je zelfs sympathie voor Heming begint te voelen. Naarmate je het einde nadert, volg je nagelbijtend Hemings “vlucht”. Je bent in tweestrijd met jezelf: aan de ene kant hoop je dat een crimineel als Heming veilig achter de tralies verdwijnt, maar aan de andere kant wil je je gekke, gestoorde hoofdfiguur niet kwijt.

Want dat is waarom je dit boek van Phil Hogan een knap staaltje werk kan noemen: Phil is in het hoofd van een niet zo alledaags figuur gestapt en heeft zijn motieven geanalyseerd en zo opgeschreven dat de lezer zelfs bijna begint te geloven in de drijfveren van deze crimineel. Bijna. Want hoewel Phil Hogan de techniek heeft ontwikkeld om je als lezer op het verkeerde been te zetten, sta je aan het eind van het verhaal weer met beide benen op de grond. Je mag van geluk spreken dat je zelf niet zo’n makelaar in je buurt hebt wonen.

Deze recensies is geschreven door Jedidja Stikkelorom, 15 jaar, VWO leerling van het Pascal College in Zaandam

De wraak van meneer Heming / Phil Hogan / vertaald door Mariette van Gelder / Uitgeverij van Holkema en Warendorf / 2014 / 304 pag. / ISBN 9789000330423