Al meer dan dertig jaar leiden Edie en Richard Middlestein een doorsnee leven, dat echter wordt overschaduwd door een gênant probleem: Edies gevaarlijk hoge gewicht. Edie is volledig geobsedeerd door voedsel en als ze niet snel ophoudt met eten, zal ze niet lang meer te leven hebben. Als Richard zijn vrouw verlaat, is het aan de kinderen om in te grijpen. Ze zijn het echter niet met elkaar eens hoe ze Edies eetprobleem moeten aanpakken. Robin geeft haar vader de schuld, Benny probeert vooral de lieve vrede te bewaren en de graatmagere Rachelle is vastbesloten haar schoonmoeder in een health freak te veranderen. Ieder proberen ze een antwoord te vinden op de vraag die de familie beheerst: wie is er nu eigenlijk verantwoordelijk voor Edies destructieve gedrag?
Ik vond het leuk om eens iets anders te lezen dan een typisch liefdesverhaal. Het boek ziet er erg mooi uit, met allemaal kleine hamburgers en frietzakjes op de voorkant, en het is netjes ingedeeld in duidelijke hoofdstukken met als titel het gewicht van Edie. Dat het zo mooi verzorgd is, is enkel een voordeel omdat je dan sneller geneigd ben om juist dít boek te lezen. De personages zijn allemaal erg herkenbaar –de typische bezorgde moeder, opstandige dochter, brutale kleinkinderen- maar toch niet cliché. Ook groeien ze erg in het verhaal: ze proberen het gewicht van Edie een plaats te geven en gaan hoe dan ook verder met hun leven. Hun onderlinge relaties groeien of verzuren, maar het gaat nooit té snel. Hierdoor komen ze over als echte mensen en niet als verzinsels die snel op papier gezet zijn.
Het boek beschrijft niet hoe Edie haar eetprobleem probeert aan te pakken- Edie ziet niet eens in dat ze een eetprobleem heeft- en dat zorgt ervoor dat het boek ook vernieuwend is. De bezorgdheid van familie tegenover de onverschilligheid van Edie vormt een mooi, verwarmend contrast. Ondanks de vele negatieve gevoelens en tragische gebeurtenissen is het boek doordrenkt met humor en dubbelzinnigheden. Het geeft het boek een optimistisch kantje en maakt het minder zwaar om te lezen.
De schrijfstijl is erg apart en modern. Er worden veel bijstellingen en extra informatie gegeven, maar persoonlijk vind ik dit leuk. Als je vindt dat een boek veel vaart moet hebben en dat er veel moet gebeuren, is dit boek misschien niet echt iets voor jou. Het gaat vooral over gevoelens en er wordt dieper ingegaan op de gevolgen van bepaalde negatieve gevoelens. Er zit best wel wat verborgen psychologie in.
Soms wordt er al informatie gegeven over de toekomst en dit kan soms wel een beetje storend zijn omdat het daarom niet meer zo spannend is. Aan de andere kant worden er ook veel flashbacks gebruikt om te verklaren waarom de personages geworden zijn wie ze nu zijn. Het boek speelt zich dus af in heden, verleden en toekomst, maar het wordt nooit ingewikkeld om te volgen. Het gewicht van Edie wordt al vanaf jonge leeftijd gevolgd tot tientallen jaren later en daardoor is de evolutie die ze doormaakt ook erg duidelijk. Het boek vertelt het hartverwarmende verhaal van Edie Middlestein, die ondanks haar problemen de steun van haar familie leert waarderen en gebruiken. Een boek over eten dat ik niet aanraad boven te halen bij een hongergevoel, maar dat het lezen dubbel en dik waard is.
Deze recensie is geschreven door Fran Verdeyen, 15 jaar, scholier aan het Humaniora Kindsheid Jesu in Kiewit/Hasselt
De Middlesteins / Jami Attenberg / vertaling door Onno Voorhoeve / Uitgeverij Unieboek | Het Spectrum / 2013 / 237 pag. / ISBN 9789000325214