De Canadese Katrina Onstad woont met haar gezin in Toronto waar ze aan de universiteit Engelse taal- en letterkunde studeerde. Haar journalistieke werk verscheen onder andere in ‘The Times’, ‘The Guardian’ en ‘Elle’.
Iedereen heeft alles
werd genomineerd voor de ‘Giller Prize 2012’, Canada’s meest prestigieuze literaire prijs. Het is bovendien haar eerste roman in vertaling.
De veertigers James, een bekende maar onlangs ontslagen documentairemaker, en Ana, een succesvolle advocate, proberen al jaren kinderen te krijgen. Zonder resultaat, want Ana blijkt onvruchtbaar ondanks de vele peperdure behandelingen. Wanneer Marcus, een goede vriend van James, bij een auto-ongeluk om het leven komt en zijn vrouw Sarah in coma raakt, krijgen James en Ana onverwacht de zorg voor hun tweejarige zoontje Finn (zoals opgeschreven in het testament van Marcus en Sarah) – precies op het moment dat ze zich afvragen of ze hun kinderwens wel moeten doorzetten. Door Finns komst worden ze gedwongen stil te staan bij wat ze werkelijk willen, zowel voor zichzelf als voor hen samen. Verborgen waarheden komen boven en beiden reageren anders op dit onvoorbereide ouderschap. Na enkele chaotische, heftige en cruciale weken als een echt gezin, moeten Ana en James een ongemakkelijke waarheid onder ogen zien: er is er maar één die echt een kind wil…
James kan zich direct aanpassen en is gelukkig met Finn, het zorgen voor de peuter gaat hem goed af en hij ziet zijn kinderwens eindelijk in vervulling gaan. Ana daarentegen past zich helemaal niet gemakkelijk aan en voelt zich buitengesloten. Ze durft zich niet aan het jongetje te hechten omdat ze uitgaat van een tijdelijke zorg. Ana stort zich liever op haar werk in plaats van moedertje te spelen, wat haar tegen staat. Ze krijgt steeds meer twijfels en vraagt zich af of ze het moederschap wel echt wil. Door deze twijfels komt de relatie tussen Ana en James steeds meer onder druk te staan. Als Finn op een dag verdwenen is en pas na een urenlange zoektocht wordt teruggevonden komen de gebeurtenissen in een stroomversnelling terecht, inclusief de relatie van James en Ana.
In
Iedereen heeft alles
combineert Katrina Onstad met veel flair een meeslepend drama met haarscherpe observaties over het moderne leven. Een goed boek, met rake typeringen en sterke karaktertekeningen – waarin Katrina Onstad fundamentele vragen verwerkt.
De discussies, de luidruchtige ruzies en de onuitgesproken spanningen worden realistisch en echt beschreven. Sommige situaties zijn erg herkenbaar, hilarisch of juist hartverscheurend. De vele flashbacks waarin we lezen over de jeugd van Ana en James, de pogingen om zwanger te geraken en de vriendschap met Marcus en Sarah zorgden ervoor dat het verhaal vertraagde en me niet echt in zijn greep had. Het koste me steeds moeite om de vele informatie te verwerken en in het volledige kader te plaatsen.
Het boek staat vol grappige anekdotes en realistische observaties over het moderne leven. De kleine Finn zorgt voor heel wat hilarische scènes, maar brengt ook veel spanningen met zich mee. Het verhaal ontroert ook, bijvoorbeeld als alleen de comateuze moeder het slaapliedje van haar kind weet, of als Finn weg loopt om zijn moeder te gaan zoeken. Een prachtige roman over het moderne (gezins)leven.
Deze recensie is geschreven door Anna Coppieters, 18 jaar, scholier aan het Sint-Lodewijkscollege in Lokeren.
Iedereen heeft alles / Katrina Onstad / vertaald door Lucie van Rooijen / Uitgeverij Artemis & co / 2012 / 294 pag. / ISBN 9789047203049