Eline Vere
is de debuutroman van Louis Couperus, één van de bekendste en meest geprezen schrijvers in de Nederlandse geschiedenis. Na een aantal geflopte dichtbundels besloot Couperus op aanraden van een van zijn vrienden een roman, simpelweg over het dagelijks leven, te schrijven. Het dagelijks leven van Couperus speelde zich af in de kringen van de gegoede Haagse burgerij aan het einde van de negentiende eeuw, dus daar gaat het boek over.
De hoofdpersoon, Eline, is wankelmoedig en idealiserend, zwak maar vol liefde, verliest zich in dromerijen en angst voor de werkelijkheid. Het boek, het schoolvoorbeeld van het naturalisme, schetst aan de hand van haar afkomst, har sociale omgeving én de tijd waarin ze leeft een beeld van haar ingewikkelde toestand en het onvermijdelijke noodlot dat daarbij hoort. Eline is echter niet de enige die zo uitgebreid behandeld wordt. Haar enorme groep kennissen krijgen allemaal ruim voldoende aandacht, en met dat ensemble laat Couperus zien hoe het leven toentertijd was.
Het is goed te begrijpen dat sommigen nu zullen denken dat dit lange boek voor hen veel te saai en abstract is. Ikzelf was ook sceptisch; hoewel ik wist dat Couperus bijna unaniem gezien wordt als een geweldige schrijver, was ik bang dat zijn boeken voor mij veel te langdradig zouden zijn, dat ze ouderwets zouden zijn, dat ik moeite zou hebben met het taalgebruik. Niets is echter minder waar.
Eline Vere
is zoals eerder gezegd een roman over het dagelijks leven, zonder ellenlange filosofische passages, maar met meeslepende gebeurtenissen die eigenlijk hartstikke modern zijn. De personages in het boek hebben dezelfde problemen als mensen tegenwoordig; onbeantwoorde liefde, ziekte en dood, geldnood, familieruzie, depressie. Daarnaast is Couperus werkelijk een virtuoos verteller; de eerste veertig bladzijden gingen moeilijk, maar zodra ik aan de taal gewend was en de personages een beetje leerde kennen zat ik aan het boek vastgelijmd. Die eerste bladzijden deed ik twee weken over; de volgende vijfhonderd een halve.
Dit boek is zeker niet alleen geschikt voor literatuurfanaten en aspirant Neerlandici; ook iemand die normaal weinig van lezen houdt of zich liever verliest in de wat modernere fantasy verhalen zal zonder twijfel verslaafd raken aan
Eline Vere
. Met bijna zeshonderd bladzijden is het ook het ideale vakantieboek, zozeer zelfs dat je later terug zal denken aan deze vakantie en dan niet de zon en de helderblauwe zee van je huidige vakantieoord, maar juist de kleurrijke salons in de villa’s van de Haagse elite in je gedachten zullen verschijnen.
Eline Vere
is ook verfilmd, in 1991, door Harry Kümel. Hieronder een korte trailer:
http://youtu.be/MmAkGWTx_60
Deze recensie is geschreven door Merlijn Mascini, 17 jaar, scholier van het Amsterdams Lyceum
Eline Vere / Louis Couperus / Uitgeverij L.J. Veen Klassiek (Atlas/Contact) / 1889, gelezen uitgave 2013 / 561 pag. / ISBN 9789020413748