Het boek vertelt het verhaal van Icarus. Icarus woont op het eiland Kreta samen met zijn vader Daedalus, die een geweldige uitvinder is. Overal waar Icarus komt, zorgt hij voor opschudding. Hij doet wat hij zelf wil en is erg gesteld op zijn vrijheid. Dat speelt hem soms parten, maar het maakt van Icarus ook een uniek persoon, eentje zoals er zelden een geboren wordt. Hij toont anderen de zonnige en betere kant van het leven.
Maar dan wordt Icarus verliefd. De ‘uitverkorene’ is niet zomaar een meisje, maar de dochter van koning Minos: Ariadne. Minos is een boosaardige koning die niet om zijn volk geeft. Hij heeft Ariadne zelfs opgesloten in een toren, helemaal alleen. Maar dan komt Icarus in actie. Hij probeert zijn geliefde te bevrijden en wil samen met haar ontsnappen. Maar koning Minos laat dit niet zomaar gebeuren: hij treft gruwelijke maatregelen om het onschuldige volk te straffen. Icarus vecht voor het volk en voor Ariadne. Voor hen zet hij alles op het spel. Alles…
Het boek was beter dan ik verwacht had. Ik vermoedde dat dit het zoveelste verhaal over de val van Icarus zou worden. Maar het boek is zoveel meer dan dat. Verschillende mythes zijn met elkaar vermengd en vormen een nieuw, verassend anders verhaal. De originele, moderne manier waarop het verhaal verteld wordt, duidt op duidelijke inbreng van de schrijver, die dus niet zo maar verschillende verhalen gemixt heeft, maar er zelf een heeft geschreven.
Icarus is een wonderbaarlijk personage. Zo onvoorspelbaar en vol leefdesvreugde dat je zou willen dat hij echt bestond. Maar ook zijn minder mooie kanten (claustrofobie, dominantie) komen aan bod. Want ook helden moeten wel eens het onderspit delven…
Het boek leest bovendien erg snel. De personages zijn leuk en springlevend, wat zorgt voor een eerder vrolijke sfeer. Dit in tegenstelling tot het onderwerp van het boek, dat eigenlijk toch droevig is. Ik vind het leuk dat de sfeer van het boek dus ook het hoofdpersonage weerspiegelt: Icarus.
Ik denk wel dat het eerder een meisjesboek is, of een boek voor romantische zielen. De emoties worden lichtjes overdreven, maar niet zo erg dat het heel storend wordt. Het is een boek met een duidelijke boodschap. Deze zou beter overgebracht zijn, als de liefdesrelatie tussen Icarus en Ariadne m.i. niet zo onrealistisch voorgesteld werd. Hierdoor lijken hun emoties soms een beetje nep, hoewel ze juist oprecht zouden moeten zijn. Hoewel de personages en het verhaal prachtig uitgewerkt zijn, mist het boek voor mij gevoel. Het is dus een leuk boek voor op het strand te lezen, maar echt een diepe indruk laat het niet bij mij achter.
Deze recensie is geschreven door Fran Verdeijen, 15 jaar, scholier aan het Humaniora Kindsheid Jesu in Kiewit/Hasselt
Rebel met vleugels/ Marcel Roijaards/ Querido/ 2012/ 224 p./ ISBN 9789045114057