Goed, wat ik hierna ga vertellen, klinkt heel erg clichématig. Toch vraag ik je om nog even door te zetten. Want het wordt beter. Dit boek,
De boekendief
, gaat over een joods meisje, Liesl, ten tijde van de tweede wereldoorlog. Ze moet onderduiken en komt gescheiden van haar ouders en broertje terecht in een van de armste wijken in een Duitse stad. Tot zover het cliché. Want hoewel dit boek nu klinkt als een doodgewoon tweede wereldoorlog-boek, is dat het helemaal niet. Daarvoor zijn een aantal redenen.
Het bijzonderste aan dit boek, is het perspectief. Je zit niet in het hoofd van hoofdpersoon, maar kijkt mee vanuit een alwetende verteller. Op zich niets bijzonders, ware het niet dat deze alwetende verteller ook wel bekend staat als De Dood. Tussendoor vertelt de Dood over zijn werk en over de verschillende mensen in de wereld. Zo gezegd lijkt het alsof het boek daardoor nog zwaarder wordt, maar dat valt mee. Juist door dit perspectief, is het boek anders dan elk ander tweede wereldoorlog-boek. Eigenlijk is het ook geen oorlogsboek. Wat veel belangrijker is, is de liefde van Liesl voor boeken, iets wat jij, als boekenlezer, maar al te goed begrijpt. Deze liefde is daardoor eigenlijk het belangrijkste thema in het boek.
Het tweede aspect wat dit boek zo bijzonder maakt, is hoeveel verhaal in het boek zit. Zoals ik al zei, is de liefde voor boeken erg belangrijk. Hoewel Liesl ondergedoken zit, is ze in staat een redelijk normaal leven te leven. Het gezin waar ze woont heeft het niet breed, maar dat is niet vreemd, omdat alle mensen in de straat het moeilijk hebben. Het is plat gezegd gewoon een arme wijk. Maar eigenlijk gaat het redelijk goed. En het gaat ook alleen maar beter in het verhaal. En natuurlijk komt er nu nog een maar. Eenn maar in de vorm van nachtelijk gebrom, niet voorafgegaan door luchtsirenes die de nacht verscheuren. De straat waar Liesl woont wordt gebombardeerd, en dat verandert alles. Je staat stil bij de verteller, de Dood. Zal hij Liesl sparen of meenemen?
Als laatste wil ik nog vertellen dat dit boek zo mooi is geschreven. Echt. Door dit boek ben ik een fan geworden van Markus Zusak. Ik weet dat het een dikke pil is (560 bladzijden), maar echte leesbeesten zullen zich daardoor niet laten stoppen. Voor de rest die dat niet is, laat je niet tegenhouden door deze dikte! Het verveelt niet, ondanks de lengte. Het is goed geschreven en gewoon de moeite waard!
Wil je meer meningen over de boeken van Marcus Zusak? Lees dan de mening van
en
, van
en van
Deze recensie is geschreven door Emma Tondeur, 19 jaar uit Amersfoort. Emma gaat na de zomervakantie studeren aan de Roosevelt Academy in Middelburg
De Boekendief / Marcus Zusak / vertaald door Annemarie Lodewijk / Uitgeverij The House of Books / 2007 / 558p. / ISBN 978 90 443 1965 1