Zoals al eerder werd vermeld, krijgt

Schroder

ongelooflijk goede kritieken en wordt het heel goed ontvangen bij het lezerspubliek. Er zit zo’n goed idee achter het verhaal en het is zo goed uitgewerkt dat dit boek wel moest aanslaan.

Erik Schroder, een jonge Duitser, verandert zijn leven en toekomst volledig door zich in te schrijven voor een exclusief schoolkamp in New England onder de naam Eric Kennedy. Alleen besefte hij op dat moment niet wat voor tragische afloop dit leugentje om bestwil zou veroorzaken… Hij begint een leven te leiden als gewone Amerikaan en trouwt met Laura. Samen krijgen ze een dochter, Meadow, die eigenlijk te slim is voor haar leeftijd. Eric leert haar lezen en schrijven. Wanneer Eric een dode vos in het tuinhuisje legt en het elke dag bekijkt samen met Meadow, die alles wil weten over de ontbinding van een dood lichaam, is dit voor Laura de zoveelste druppel. Laura heeft er meer dan genoeg van en vraagt de scheiding aan. Ze beschuldigt Eric ervan dat hij een slechte vader voor Meadow is en Eric mag zijn dochter slechts om de twee weken een weekend bij zich hebben. Niet dat hij dat lang volhoudt. Hij neemt haar mee, ver weg van huis en blijft veel te lang weg. Later schrijft hij, onder dwang van zijn advocaat, zijn hele jeugd, zijn leven met Laura en zijn leven in de gevangenis op.

Ook al is Eric niet onmiddellijk een normale man en gebruikt hij, volgens Laura, te moeilijke woorden, voel je vanaf het begin sympathie en leef je met hem mee. Hij is geen voorbeeld of beroemdheid, maar hij wil het beste voor zijn dochter en leert haar alles wat ze wil weten. Eric is gewoon ontzettend menselijk en het lijkt alsof hij zijn verhaal echt tegen jou persoonlijk zit te vertellen. Een boek een geloofwaardige, acceptabele emotionele waarde geven is niet gemakkelijk, maar het is toch gelukt. Dit bewijst hoe goed Amity Gaige kan schrijven. Het is fantastisch hoe ze de plaatsen en personages beschrijft en alles echt tot leven wekt. Ik geef wel toe dat ik het in het begin niet zo eenvoudig vond, maar na een aantal bladzijden zit je volledig in het verhaal. De woorden lijken één voor één zorgvuldig uitgekozen. Onbeschrijfbaar, het gevoel dat je krijgt bij het lezen van dit boek…

Eigenlijk vond ik het best wel jammer dat het boek bijna uit was, klinkt dat gek? Misschien is dat wel gewoon het mooiste aan een geweldig boek; dat je beseft dat je zit te glimlachen en dat je hebt meegelachen, meegeleefd en mee hebt lief gehad.

En achteraf zit je te denken wat Eric Kennedy (of Erik Schroder) je nu precies heeft verteld en zelfs, geloof het of niet, heeft geleerd. Schroder is een boek dat je na het lezen niet loslaat.

Schroder / Amity Gaige / vertaald door Mieke Trouw en Wim Scherpenisse / Uitgeverij Agathon / 2013 / 301 pag. / ISBN 9789000316670