Sint-Psycho

is een titel die me de stuipen op het lijf jaagt. En als je de titel maar vaak genoeg leest, word je er zelf ook een beetje psycho van. De nieuwsgierigheid ontstaat vervolgens vanzelf: wat is dit in vredesnaam voor boek? De enige manier om daarachter te komen, is door te gaan lezen. Maar wees gewaarschuwd: als je eenmaal begint, is stoppen geen optie meer.

Dit is het verhaal van Jan Hauger, een kleuterleider die solliciteert bij een kleuterschool die bijna naast de psychiatrische kliniek Sint-Patricia ligt. Of beter gezegd, dichtbij Sint-Psycho. In de kleuterschool verblijven de kinderen waarvan de ouders in de kliniek zijn opgenomen. Op bezoekuren worden de kinderen door een ondergrondse gang naar de kliniek geleidt en met de minuut wordt Jan nieuwsgieriger naar wie er opgesloten zitten. Hij weet dat de beruchte moordenaar Ivan Rössel een gevangene is, maar zijn jeugdvriendin Rami lijkt ook te zijn opgenomen. Jans collega Hanna probeert Jans verleden te achterhalen, terwijl hij zelf steeds vaker probeert Sint-Psycho binnen te komen.

Spannend en verslavend


Tegen dit boek mag je gerust u zeggen. Johan Theorin is een schrijver waar ik meer van wil lezen; en wel meteen. Hij schrijft eenvoudig, waardoor iedereen het kan verhaal kan volgen, maar dit neemt niets weg van de kwaliteit. Het is spannend, onvoorspelbaar en ontzettend verslavend. Met de schrijfstijl die best te vergelijken valt met het genre young-adult, leest het geheel vlot weg. Uiteindelijk misschien wel té vlot.

Wat?! Nee! Hoe?!


Na elk hoofdstuk breekt het zweet je gewoonweg uit. Gedachten bestaan alleen nog maar uit losse woorden, zoals ‘wát?!’, ‘nee!’ en ‘hoe?!’. Theorin maakt perfect gebruik van cliffhangers, waardoor je het boek na een hoofdstuk echt niet weg kunt leggen. Daarom moet je ervoor zorgen dat als je gaat lezen, je die dag én nacht verder niets te doen hebt. Het boek even aan de kant leggen is namelijk een onmogelijke opgave. Met zoveel verschillende verhaallijnen dat je soms de tel kwijt bent, wil je steeds weten hoe het verder gaat. Hoe zit het met Jans verleden? Wat is Hanna van plan? En wie zijn Ivan Rössel en Rami? Alle vragen blijven door je hersens zwemmen, tot het bittere eind.

Plot twist


Het verhaal gaat lekker z’n gangetje; als lezer bijt je nagels tot er geen meer over zijn en Theorin maakt het boek met de bladzijde duidelijker. Tenminste, net als je denkt dat alles op z’n plek valt; dat alles lukt.. BAM, plot twist! Hij maakt er ook meteen zo’n grote van, dat je eerst rustig moet beseffen wat er gebeurd is. Boos worden omdat jij noch de personages dit aan zagen komen heeft geen zin. Het boek gefrustreerd tegen je hoofd slaan (‘hoe kan dit gebeuren!?’) ook niet. Die invloed heeft een boek van Johan Theorin op je. En vanaf dat moment wordt het alleen maar erger, omdat het boek opeens, zonder enige waarschuwing, uit is. Ik weet niet wáárom, maar het heeft een open einde. Iets wat het ergste is aan het hele verhaal. Dus lieve Johan, kunt u alstublieft een vervolg schrijven?

Sint Psycho / Johan Theorin / vertaald door Marika Otte / Uitgeverij De Geus / 2012 / 416 pag. / ISBN 9789044524239