Ling en Joyce werden twee maanden geschorst, Bas kreeg een strafvermindering… en Nadia? Nadia kreeg levenslang. Levenslang, want de littekens van het pesten blijven voor altijd op haar ziel…

Nadia komt uit België en verhuist met haar vader naar Nederland, om bij zijn nieuwe vriendin Desiree en haar zoon Ron te gaan wonen. Het klikt niet tussen Ron en Nadia, Ron is een verschrikkelijk jaloerse etter die Kurt en Nadia het liefst zo snel mogelijk ziet vertrekken. Op school zit Nadia naast Violet. Violet wordt gepest en gaat alleen met de sullige Dirk en de stugge maar knappe Bas om. De rest van de school mijdt haar of treitert  haar, maar dan is Nadia er en ze denkt goede vriendinnen te kunnen worden.

Ling, trots op haar bijnaam ‘Boobs’, probeert Nadia in te palmen. Ze heeft een relatie met Ron gehad en weet helemaal hoe ze hem weer terug kan krijgen. Ze weet iedereen om haar vinger te winden, de jongens van de klas, de mede-pesters en eigenlijk gewoon de hele school.

Ook wordt er nog wat spanning in het verhaal gebracht met een politieonderzoek, wat romantiek door een leuke jongen toe te voegen en drama door het gezinsleven. Het is leuk geschreven, Nadia is duidelijk het hoofdpersonage, maar toch lees je af en toe ook wat de andere karakters denken en doen. Ook is er af en toe een bladzijde van een dagboek van een onbekend personage, leuk bedacht maar in mijn ogen zijn die bladzijdes totaal onrealistisch. Ik heb nog nooit iemand zó zien schrijven in een dagboek en volgens mij denkt überhaupt niemand op die manier.

In het begin heb je echt de drang om door te lezen, je bent nieuwsgierig naar wat voor verhaal het zal zijn en wat er zal gebeuren. Maar op een gegeven moment is die drang er niet meer zo en lijkt het her en der ook wat overdreven helaas. Behalve haar Vlaamse accent, valt er niks op Nadia aan te merken. Maar toch doet de hele klas en de rest van de school lekker mee met het pesten. Er is niemand die ook maar even zegt dat ze niet zo flauw moeten doen. Er is natuurlijk nooit een reden om iemand te pesten, maar bij Nadia is het echt enorm raar aangezien ze gewoon een spontane meid is..

Maar dan ineens, lees je het boek in een sneltrein vaart uit. Het eind is onverwachts, ontroerend en gevoelig. Het is wel duidelijk: pesten is

geen

spelletje.

Judas / Helen Vreeswijk / Uitgeverij Manteau / 2011 / 381 pag. / ISBN 978 90 223 2783 8