Hoeveel regen
van Jon Bauer, is een roman over een 8-jarig jongetje die zijn ouders moet delen met pleegkinderen, tot hij daar op een dag een einde aan maakt.
Het verhaal wordt verteld door een 8 jaar oude jongen, zijn naam blijft onbekend. Hij is het enige kind van zijn ouders, maar hij vindt alsnog dat hij te weinig aandacht krijg. Dit komt doordat zijn ouders, en dan vooral zijn moeder, er steeds nieuwe pleegkinderen op na willen houden. Om de zoveel tijd komt er een nieuw pleegkind bij ze wonen, meestal jongetjes, en na een aantal maanden of jaren gaan ze weg en komen er weer nieuwe voor in de plaats. Het 8 – jarige jongetje vind het niet leuk dat al deze vreemde mensen in zijn huis wonen en zijn moeders liefde krijgen. Hij praat zo min mogelijk met ze en deelt zijn speeltjes niet met hen. De moeder ziet niet dat haar kind er zo onder lijdt, en dit merkt ze ook niet op uit zijn bedplassen, wat hij nog steeds doet.
Op een gegeven moment komt er weer een nieuwe pleegkind, genaamd Robert. Hij is erg stil en overal bang voor. De moeder probeert hem zich thuis te laten voelen, maar de verteller probeert er alles aan te doen om dit tegen te gaan. Hij probeert Robert voor schut te zetten en lacht hem uit, ook probeert hij Robert overal de schuld van te geven. Dit werkt niet en hij krijgt bijna altijd de schuld. Op een dag, als de 8-jarige op zijn fietsje rijdt, heeft hij er genoeg van dat Robert alles mag doen wat hij niet mag. Hij ziet Robert op een ladder staan en de heggenschaar van zijn vader gebruiken. Hij wordt boos en ramt de ladder met zijn fiets. Robert valt van de ladder en wordt geëlektrocuteerd door het snoer van de heggenschaar. De verteller verstopt zich in zijn kamer, maar niets zal meer hetzelfde zijn: zijn moeder raakt haar pleegkinderen kwijt en sterft uiteindelijk aan kanker, maar wat doet het met de verteller?
Het verhaal wordt verteld door een 8-jarige jongen in het ene hoofdstuk en een volwassen versie van dezelfde jongen in het volgende hoofdstuk, zo wordt het verhaal om en om verteld. Dit leest op zich wel grappig, omdat je het dan leest vanuit het perspectief van een kind én van een volwassene. Het is wel lastig om weer in een ander perspectief te komen, omdat het niet alleen over het ongeluk en de pleegkinderen gaat, maar ook over de dingen die op dat moment spelen in hun leven. Het boek was redelijk interessant om te lezen. Je verwacht niet dat een 8 –jarige jongen tot zoiets in staat is…
Deze recensie is geschreven door Nicky Boesen, 16 jaar, leerling van het Pascal Blaise College te Zaandam
Lees ook
wat Laura Stassen over dit boek schreef.
Hoeveel regen / Jon Bauer / vertaald door Rob van Erkelens / Uitgeverij Podium / 2012 / 331 pag. / ISBN 9789057594564