Onze hoofdpersoon, Ed Kennedy, is de belichaming van gemiddeld. Een jonge man van begin twintig die een voorbeeld is van wat niemand wil zijn en uiteindelijk bijna iedereen word; een taxichauffeur, verknocht aan zijn aartsluie hond en gezellige vrienden maar verder grotendeels een man zonder groter doel in zijn leven. Dat verandert natuurlijk de seconde dat lezer het boek openslaat.

Ed is in een bankoverval beland en de auteur beschrijft een hilarische eerste tien pagina’s waarin een mislukte bankrover een poging doet om weg te komen met of zonder het geld. Door een leuke samenloop van omstandigheden krijgt Ed de rol van held toebedeeld en hij zorgt voor de opsluiting van de overvaller. Vlak na de bankroof ontvangt Ed een brief. In die brief zit een speelkaart, de ruiten aas. Op de speelkaart staan drie adressen geschreven samen met een tijdstip. Hij kan het niet laten om te gaan kijken en vanaf daar raakt het hele verhaal in een stroomversnelling.

Met zijn karakteristieke en grappige vrienden leeft hij zijn normale leven waarin hij hopeloos verliefd is op Audrey en altijd maar de tirades van zijn moeder moet ondergaan. Tegelijkertijd is hij met de kaarten bezig. Iets of iemand stuurt hem de brieven en geeft Ed instructies geschreven op azen, hij moet het verschil maken, niet in zijn eigen leven maar in het leven van anderen. Onbekende mensen die hij nooit eerder heeft gezien hebben iemands hulp nodig en Ed is uitgekozen om die hulp te geven.

In deze grappige, ontroerende, verterende en vrolijke roman heeft Markus Zusak zichzelf overtroffen. Vele mensen vinden

‘De Boekendief’

zijn beste boek maar dit was een perfecte mix tussen een vrolijk en treurig boek met een veel diepere laag dan je aanvankelijk ziet. Niet alleen de dialogen met zijn vrienden en de monologen die Ed met zijn hond voert zijn leuk, het hele boek maakt je gelukkig terwijl en nog lang nadat je het leest. Ieder personage is goed gekozen, past precies en zegt geen woord te veel. Het is mooi om te zien hoe de schrijver niet zijn best doet om alles precies in elkaar te laten passen maar soms een zijspoor neemt, puur om de lezer even te laten lachen.

‘De boodschapper’

is makkelijk geschreven, met een opbouw die op een prachtige manier is vervlochten met de kaarten.

Deze recensie is geschreven door Wessel Sandtke. Wessel schrijft blogs op ABCYourself, hij is een 17 jarige scholier en woont in Dordrecht. Hieronder de ‘officiële’ booktrailer en eentje door een fan van Zusak.

De boodschapper / Marcus Zusak / vertaling door Eefje Bosch / Uitgeverij The House of Books /2011 / 352 pag. / ISBN: 9789044332476