“Psychologische thriller”, staat op de kaft van het boek. Een blauwige voorkant, een meisje ligt op haar rug in het water. Het ziet er veelbelovend uit. Bij het eerste paar hoofdstukken was ik dan ook direct verkocht. De tijd vloog voorbij, tot ik erachter kwam dat ik eigenlijk van plan was alleen de eerste bladzijde te lezen.

Het verhaal behandelt het onderwerp zelfdoding. Best zwaar, zeker omdat je de gedachten van een suïcidaal personage ziet. Toch zie ik dit boek niet als een sombere leeservaring, door de verschillende vertelpersonages en verhaallijnen die worden beschreven. Ook heeft de vertelwijze van Imre Dietz iets zachts, waardoor de gedachten over dood en zelfdoding minder scherp lijken dan ze eigenlijk zijn.

Naarmate het boek vorderde kon ik het moeilijk wegleggen, tot ik ongeveer net op de helft was. Het mag dan betiteld zijn als een psychologische thriller, die benaming heeft het zeker niet aan het tweede deel van het verhaal te danken. Het psychologische randje komt alleen terug door de hoofdpersoon, Mirka, die studente psychologie is. Interessant omdat je hier en daar wat weetjes uit colleges en boeken te weten komt, maar dat is dan ook alles wat je in psychologisch opzicht krijgt.

Het einde was enigszins teleurstellend, een stuk liever dan ik had verwacht. Tenslotte is het benoemd als een thriller. De suspense die ik aan het begin van het boek wel gevoeld had, was aan het einde verdwenen.

Hoewel ik de term psychologische thriller niet bij het boek vind passen en ik hierdoor een meer knallend einde had verwacht, zit er wel degelijk een goed verhaal achter dit boek. Alle verschillende draden die door het boek gespannen zijn, hebben een doel en worden in het laatste deel zorgvuldig in elkaar verweeft. Knap staaltje schrijfwerk.


Ik kom eraan

mag dan geen echte psychologische thriller zijn, toch zou ik het boek aanraden. Had ik niet de verkeerde verwachtingen, dan was het wel degelijk een leuk en goed boek geweest. Het begin was verrassend en nam je mee, alleen het einde schortte. De vragen worden daar beantwoord, de verhaallijnen komen bij elkaar, je leeft echt mee met de personages… Alleen de benaming van psychologische thriller was een slechte keus.

Dat hierdoor mijn leeservaring van dit boek negatiever werd, is spijtig. Ik zou het probleem echter bij de uitgever leggen, niet bij de auteur. Het boek was goed maar de kaft werkte tegen. Toch wil ik nog iets meegeven. Nu je weet dat de term psychologische thriller niet juist is, kan je dit boek gerust en met de juiste verwachtingen gaan lezen. Je zult zien dat je dan toch een redelijk boek in handen hebt!

Deze recensie is geschreven door Iris Vegting, leerling 6 VWO van Het Nieuwe Eemalnd in Amersfoort

Ik kom eraan / Imre Dietz / Uitgeverij Wereldbibliotheek / 2012 / 191 pag. / ISBN ISBN 9789028424234