De mens moet beter, sterker, langer leven. Dat is het doel van de wetenschappers die aan het menselijk DNA gaan sleutelen. Algauw ontstaat er een superras. Een hele generatie wordt met deze technieken geboren en kanker en andere ziektes lijken verleden tijd. De mensen worden ouder dan ooit tevoren en zijn tevreden. Maar dan slaat het noodlot toe. Geen van de dochters die uit deze generatie geboren worden, wordt ouder dan 20. Jongens hebben 5 jaar langer. Wanhopig wordt gezocht naar een oplossing.

De hele wereld staat op zijn kop. Politie en andere sociale diensten bestaan niet meer. Dat komt goed uit voor die mensen die mooie meisjes ontvoeren en als bruiden aan de rijken verkopen. Dit gebeurt ook met Rhine, die op haar 16e gedwongen wordt om, tegelijk met twee anderen, met de 21-jarige Linden te trouwen. Ze is vastbesloten te ontsnappen, maar daarvoor moet ze eerst het vertrouwen van Linden winnen. Zo duikt ze steeds dieper in een wereld waarin het niet altijd duidelijk is wie de bedrieger en wie de bedrogene is…

The Chemical Garden neemt je mee. Rhine is lang niet altijd de perfecte, sympathieke hoofdpersoon, maar toch (of misschien wel daardoor) mag je haar. Dankzij de beeldende vertelstijl zie je  door Rhines ogen een nieuwe wereld, die soms wonderbaarlijk en soms verdorven is. Het verhaal vertoont hier en daar gelijkenissen met bijvoorbeeld ‘Matched’ van Ally Condie, maar is veel beter geschreven.

Dit boek heeft mij gepakt en niet meer losgelaten. De eerste 2 dagen nadat ik dit boek gelezen had, kon ik me zelfs nauwelijks op andere boeken concentreren omdat de sfeer van dit boek nog zo sterk in mijn hoofd zat. Ik kijk dan ook erg uit naar de volgende 2 delen.