Het begon met het herlezen van Fallen, het eerste deel van Lauren Kate’s trilogie over Luce, Daniël en Cam. De plaats van handeling, het podium voor het verhaal, vanaf nu kortweg de setting, leek af en toe een sturende rol te spelen in het boek. De kostschool ‘Sword and Cross’ beïnvloedde de hoofdrolspelers zodanig dat ik het idee kreeg dat het een extra personage zou kunnen zijn. Hoewel niet echt expliciet heeft Lauren hier wel wat over gezegd in bijzinnen in andere interviews. Ik vond referenties naar plekken die haar inspireerden, o.a. de begraafplaatsen in Savannah (Bonaventure Cemetery), New Orleans (Lafayette Cemetery) ende Joodse begraafplaats in Praag. Tegelijkertijd publiceerde Floortje Zwigtman een aantal foto’s van een begraafplaats op FaceBook. Ook voor haar leek de setting méér te zijn dan een podium dat het hoofd personage gewoonweg nodig heeft. En toen verscheen ook nog eens “De erfenis van Richard Grenville” met een aantrekkelijke barokke cover. Dit eerste deel van “De verborgen universiteit” van de hand van Natalie Koch, werd voor verschijnen al vergeleken met Harry Potter. Iedereen die ook maar één deel van HP heeft gelezen weet dat Zweinstein wel degelijk invloed heeft op de avonturen van de hoofdpersonen.
Daarom stelde ik de vraag meteen maar alle drie de auteurs: Houd je rekening met de setting als extra personage in je boeken? Maak je er bewust gebruik van en zo ja, hoe expliciet doe je dat? Hoe laat jij je inspirerenbij de beschrijvingen van de omgeving in je boeken? Hier eerst het antwoord van
Lauren Kate:
“Thinking of a book’s setting as one of it’s characters forces me to be aware of how dynamic setting can and should be. My books’ settings interact and intersect with my characters. They are as unpredictable as the people in my stories, complementing my protagonist in one scene and antagonizing her in another. In my books, where the point of view is claustrophobically close third person (we are very nearly inside Luce’s head), the setting is always filtered through her eyes, which is fun because it allows her to do a lot of the work characterizing the setting for me. I try to write about places that have a personal significance. Fallen is set in the town not far from where I went to college. Every time I’ve visited Savannah, Georgia, the city seemed to stick to me. Torment is set in the vacation getaway town where my husband and I got engaged.
Ever since that weekend, the fog and the mist of coastal northern California suggest intense romance to me. It was a thrill to write Fort Bragg into Luce and Daniel’s experience. With Passion,
which has upwards of fifteen different settings, I pulled from some past experience, but I also had to do some research. Here and there, I’ll do a quick wikipedia search to get an image or a reference for someplace I’m writing about, but I found that most beneficial way for me to do historical research was do return to novels that I love. I was writing about Moscow in the 1920’s, so I turned to Bulgacov’s The Master and Margarita. I was writing about Milan in the Second World War, so I reread Hemingway’s A Farewell to Arms. When I wanted to know about southern Victorian England, I looked up North and South. As a writer–and not a historian–it seemed so much more natural (and fun!) to turn to literature for help with some of the settings I couldn’t visit first hand”.
Tot zover Lauren over de setting als extra personage in haar werk. Volgende week Deel 2 met Floortje Zwigtman!