“Ik ben bang. Ik ben bang omdat ik geen herinneringen heb. Omdat ik voor de eerste maal echt van alles wil weten over vroeger. Over waar ik vandaan kom. Over wat mij en het wezen bindt. Maar iets zegt me dat ik beter niets kan weten over vroeger. Ik ben bang omdat zij me betovert. De dwerg maakt me bang. Angst zit als dikke modder in mijn keel. Plots staan mijn gedachten stil, alsof iemand ze beentje licht en ze allemaal op een hoopje laat vallen, waarbij ze perfect in elkaar passen, als een puzzel. Het pistool. Meneer Oktober wou dat ik wist waar het lag, mocht het ooit nodig zijn. Hij wist dat het nodig zou zijn. Het is nu nodig. Ik weet precies hoe ik het moet doen. De dwerg moet dood. Dat is zeker. Maar wat moet ik met haar?” (fragment)

Het hoofdpersonage groeit op in een circus en kan zich de tijd voordien niet herinneren. Hij kent zijn ouders niet en wordt door iedereen ‘bastaard’ genoemd. Niemand aanvaardt hem in de groep of praat met hem, behalve de circusdirecteur. Maar wanneer die op een dag verdwenen blijkt te zijn en er een bazige dwerg verschijnt, draaien de rollen om…

Het idee van het circus in een boek voor adolescenten sprak mij wel aan want hoe gebruik je zo’n ‘kinderlijk’ onderwerp zonder het kinderachtig of langdradig te maken voor jongeren? Op de één of andere manier is dat Sebastiaan Leenaert goed gelukt. In vergelijking met zijn vorige boek (

Misschien een engel

) was

Bastaard in een donker land

beter.

Misschien maken de vreemde personages, zoals de dwerg, dit boek juist beeldender. Alhoewel ik het op sommige momenten te negatief vond. Er heerst te vaak een geladen, droevige sfeer en ik miste opgewektheid en geluk. Hierdoor gaat het er op sommige momenten een beetje over en gebruikt de auteur te veel ideeën op hetzelfde moment in plaats van ze te verspreiden over meerdere hoofdstukken. Maar op andere momenten gebeurt er dan juist niets, waardoor ik het gevoel krijg dat de inspiratie op dat moment een beetje op was.

Het boek is onderverdeeld in 2 grote delen; deel 1, over het leven in het circus, de komst van de dwerg enzovoort, vond ik wel leuk. Helemaal het tegenovergestelde was deel 2; het wijkt volledig af van het patroon van het verhaal en we krijgen opeens een hoofdpersonage met een heel ander karakter. Laten we het erop houden dat

Bastaard in een donker land

best wel oké is, maar dat het geen echte aanrader is.

Deze recensie is geschreven door Valérie Vaes, 15 jaar scholier aan het Pius x College te Tessenderloo

Bastaard in een donker land / Sebastiaan Leenaert / Uitgeverij Manteau / 2012 / 300 pag. / ISBN 9789022327562