De 15-jarige Callie pleegt zelfmoord. Haar ouders, Sharon en Danny, zijn overweldigd door verdriet en hebben geen idee waarom hun dochter deze keuze heeft gemaakt. Wél hebben ze het gevoel dat er meer aan de hand is dan alleen een zelfmoordpoging van een puberende tiener. Ze voelen zich door de politie in de steek heeft gelaten omdat er verder geen diepgaand onderzoek volgt. Danny uit zijn verdriet door vooral veel alcohol te gaan drinken. Op een dag ontmoet Danny een vreemdeling die zegt te weten wat Callie’s reden was en wie daarvoor verantwoordelijk is.
‘De stille vriend’ wordt vanuit de alwetende verteller beschreven. Het verhaal start met de gedachten van Callie op de dag van haar zelfmoord. Dit wordt heel aangrijpend weergegeven.
Het kwaad hult zich niet in zwart, wenkt je niet vanuit het donker. Het maakt zich niet kenbaar.
Het is traag, geduldig, stil en stopt nooit … maar verspreidt zich verder…. in stilte. Hij zou haar nooit met rust laten.
Vanaf het moment van Callie’s zelfmoord volgen de daaropvolgende hoofdstukken elkaar in chronologische volgorde op. Dit zijn korte hoofdstukken waarin heel gedetailleerd van alles wordt beschreven. Er vinden soms grote tijdsprongen plaats nadat een hoofdstuk is afgesloten, maar de schrijver weet dit goed te verwerken in het verhaal. Op geen enkel moment heb ik dit als vervelend of verwarrend ervaren.
Als lezer ervaar je aan de ene kant hoe Danny steeds verder in de put komt door de alcohol. Maar wanneer hij dan een vreemdeling ontmoet, ziet hij weer licht in de duisternis. Danny heeft het idee dat zijn hart minder zwaar is, gaat terug naar zijn gezin en hoopt op een wonder. Deze sfeer wordt goed in het verhaal weergegeven.
Tegelijkertijd lees je hoe 2 politieagenten, Norris en Rose, betrokken zijn bij het onderzoek naar de dood van een aangespoeld lichaam. Stukje bij beetje vinden zij de oplossing van een puzzel waarvan zij niet beseften dat die er was.
De overige personages die in ‘De stille vriend’ voorkomen zijn duidelijk en goed beschreven. Ze passen prima in het verhaal doordat er ruimte is voor hun onmacht, angst, verdriet, vriendschap, liefde en rouw.
Omdat ik al diverse thrillers heb gelezen ben ik erg alert geworden in het opmerken en opslaan van allerlei ‘onbewust’ bedoelde aanwijzingen. Ondanks dat aan het einde van het verhaal een van mijn ‘voorspellingen’ uitkwam, maakt het ‘De Stille vriend’ niet minder goed.
Persoonlijk vond ik de kaft van het boek niet zo goed passen bij de titel en de inhoud. Dit had naar mijn idee, veel spectaculairder gekund.
En hoewel het niet een échte ‘puntje op de stoel’ thriller was, zijn er wel diverse onverwachte gebeurtenissen, waardoor de ‘Stille Vriend zeker een boek is om te lezen. De serie over het rechercherende politieteam wordt vervolgd en ik verwacht de andere boeken uit deze serie dan ook wel te gaan lezen.
De stille vriend / Charlie Gallagher / Vertaling Anna Livestro / Uitgeverij Harper Collins / 2021 / 368 blz. / ISBN 9789402708325
Mijn naam is Nathaniël en ik ben 19 jaar. Een boekenworm ben ik altijd al geweest. Doordat ik als recensent bij de Leesfabriek ben betrokken, heb ik de laatste tijd heel veel verschillende verhaalstijlen mogen lezen. En daardoor is mijn interessegebied ook veel groter geworden, maar echt spannende thrillers en fictie dat vind ik toch wel het fijnste om te lezen. Behalve “gewone” boeken ben ik een grote fan van de stripboeken van de Legendariërs. Ze bevatten mooie tekeningen en leuke woordgrappen! Ook kan ik genieten van een game op de computer.
Gastblogger:
op deze plek zullen we regelmatig recensies plaatsen van bezoekers of van recensenten van bevriende websites en tijdschriften. Dat gebeurt soms op uitnodiging, maar heel graag willen we ook plaatsmaken voor spontaan ingeleverde boekbesprekingen. Dus: heb je een goed boek gelezen? Deel je mening (en dus je passie!) met de andere lezers van De Leesfabriek!
Dit boek kun je meteen bestellen via deze bestellink van Libris.nl
.
.