Het is 1790 als Marie-Josèphe-Rose de Beauharnais met haar dochter en vriendin vlucht naar Frankrijk vanuit Martinique. Ze gaat naar haar zoon, hij woont bij zijn vader in Parijs. Eenmaal in Parijs blijkt het daar ook geen rozengeur en manenschijn te zijn: de Franse Revolutie is begonnen. Het zoeken van (veilig) onderdak is lastig, want velen zijn gevlucht. Als ze op hun manier het leven weer enigszins, met hulp van anderen, op de rit hebben, wordt ze ervan beschuldigd een revolutionair te zijn. Ze wordt gevangengenomen en houdt zich staande in de grootste gevangenis De Karmel. De beruchte guillotine wacht op hen.


De roos van Napoleon

past precies binnen het genre dat ik onder andere graag lees: historische fictie. De Franse Revolutie heeft mij altijd geïnteresseerd en dat was de reden dat ik dit boek graag wilde lezen. Met een zeer fijne schrijfstijl en een krachtig hoofdpersonage zet Van den Hoek al snel de toon voor de rest van het verhaal. Een verhaal om zeker door te lezen, omdat je weten wilt wat Napoleon en zijzelf te vertellen hebben. Wanneer ontmoeten ze elkaar en wat willen ze van elkaar? Hoe verlopen hun levens en hoe is het leven in een tijd van revolutie en guillotine? De spanning, angst en andere emoties zijn zichtbaar voelbaar in verschillende situaties.

Terwijl Joséphine in de gevangenis zichzelf probeert staande te houden, is Napoleon op zijn manier op zoek naar een goed leven met erkenning en een liefdevolle vrouw. Hij vindt haar maar niet en wil niet op aandringen van zijn broer trouwen met zijn schoonzus. Op het moment dat hij Joséphine tegenkomt, kan hij haar niet meer uit zijn gedachten kan houden. De zin op de voorkant van het boek schept de verwachting dat ze elkaar vrij snel tegen zullen komen, maar pas tegen het einde van het boek vindt deze ontmoeting pas plaats. Na deze ontmoeting versnelt het verhaal, net iets te snel met een onverwachte wending die wat mij betreft overbodig was. De sfeer van de eerste 300 bladzijden was minder voelbaar. Een ander positief te benoemen punt is de verwerking van de waargebeurde geschiedenis in een verder fictief verhaal.

Opvallend aan dit boek is dat Napoleon wel een rol speelt, maar niet de grootste. Deze rol is toebedeeld aan Joséphine en zij krijgt daarmee ook de grootste stem in dit verhaal. Een sterke, vrouw die weet wat zij wil, voor zichzelf en voor haar kinderen. Deze sterke wil en haar creatieve oplossingsgerichtheid brengen haar ver. Haar vertelperspectief biedt een mooie en bovenal boeiende inkijk in haar leven vanuit haar stand en positie.

Ondanks het snelle einde heb ik deze roman zeer graag gelezen in een paar dagen tijd. Ondergedompeld in de tijd dat Marie-Antoinette onder de guillotine lag en waarmee een stuk geschiedenis weer meer in de kijker gezet wordt. Een auteur om in de gaten te houden voor volgend werk!

De roos van Napoleon / Jacobine van den Hoek / Uitgeverij HarperCollins / 2022 / 383 blz. / ISBN 9789 402 709438


Irene:

Als kind was ik een echte boekenwurm, ik las alles wat los en vast zat. Inmiddels ben ik al vele boeken verder en dat hoeft voor mij niet per sé in bed of stoel, zolang ik maar kan lezen is staand, op een trapje of naast de stoel niet erg.  Ook is het een gewoonte geworden om met een boek de deur uit te gaan: romans, thrillers, feelgood of YA, ik lees het graag.