Het eerlijkheidsexperiment is de debuutroman van schrijfster Clare Pooley. Ze woont in Londen en heeft jarenlang gewerkt in de reclamewereld, maar heeft dit opgegeven om fulltime schrijfster te worden.

Het boek beschikt over veel verschillende personages die we als lezer door het verhaal heen leren kennen. Het verhaal begint in het café van Monica waar een schrift wordt achtergelaten. Als ze het schrift vindt en opent, leest ze het verhaal van de eenzame 79-jarige Julian. Hij is al vijftien jaar weduwnaar en was ooit een groot kunstenaar, maar nu leeft hij als een kluizenaar. Monica besluit hem te gaan helpen door ook haar verhalen en dromen in het schrift op te schrijven. Deze laat ze vervolgens weer ergens achter, waar het wordt gevonden door Hazard. Hierna volgen er nog vier andere eigenaren: Riley, Alice, Lizzie en Mary.

De personages zijn zo geschreven dat ze voelen als alledaags mensen. Personen die je tegenkomt in je lokale café of lunchroom waar je een vriendschappelijke band mee zou kunnen opbouwen. Ieder van hun worstelt met hun eigen innerlijke problemen die niet zo snel worden op tafel worden gegooid voor de buitenwereld. Het eerlijkheidsexperiment gaat over eerlijk zijn tegenover jezelf. Ben je naar buiten toe anders dan wie je werkelijk blijkt te zijn? Het opschrijven van het échte verhaal in het schrift brengt een hoop teweeg. In eerste instantie lijken mensen elkaar te helpen. Er worden schilderlessen, etentjes en een excursie georganiseerd. Maar eerlijk zijn in een schrift is wat anders dan eerlijk zijn in het echte leven. Daarnaast schuilen er meer problemen bij de personages dan in eerste instantie zou opvallen. Gedurende het boek is te lezen hoe de personages zichzelf tegenkomen en daarna een persoonlijke ontwikkeling doormaken.

Het boek leest erg vlot door de korte hoofdstukken en de constant wisselende perspectieven. Het aantal personages neemt steeds toe, wat ervoor zorgt dat dit boek een knappe verweving van verschillende persoonlijke verhalen is geworden. Af en toe ga je als lezer even terug in de tijd om vervolgens weer aan te sluiten bij de andere verhalen. Hierdoor krijg je meer achtergrondinformatie over de desbetreffende persoon, wat het lezen interessanter maakt.

Het eerlijkheidsexperiment bevat veel verschillende thema’s. Rouw, eenzaamheid, kinderwens, postnatale depressie, liefde, hoop en vertrouwen zijn aanwezig naast verslaving, diversiteit en humor. Een geheel complexe samenstelling, maar ook de kracht van het boek. De verschillende thema’s hebben ervoor gezorgd dat ik het boek niet kon wegleggen. Er was steeds wel iets nieuws te ontdekken of om te voelen.

Het eerlijkheidsexperiment is een

feelgoodroman

met een grote diversiteit aan personages en thema’s. Het geeft een goed, realistisch beeld over gewone mensen en de problemen die zij ervaren. Toch is het ook een verhaal over hoop en vertrouwen. Er is namelijk altijd wel iemand met een helpende hand – hoe uitzichtloos de situatie soms ook is.

Deze recensie is geschreven door Charlotte Rozema. Ze  zit op CSG Dingstede te Meppel waar ze de havo doet. Charlotte is dol op lezen, omdat je dan even de dingen om je heen vergeet. Ze heeft veel interesse voor lezen. Daarnaast schrijft ze graag zelf verhalen en doet dan ook regelmatig mee aan schrijfwedstrijden.

Het eerlijkheidsexperiment / Clare Pooley / Vertaling Hien Montijn / Uitgeverij Cargo / 2020 / 352 blz. / ISBN 9789403186801

Gastblogger:

op deze plek zullen we regelmatig recensies plaatsen van bezoekers of van recensenten van bevriende websites en tijdschriften. Dat gebeurt soms op uitnodiging, maar heel graag willen we ook plaatsmaken voor spontaan ingeleverde boekbesprekingen. Dus: heb je een goed boek gelezen? Deel je mening (en dus je passie!) met de andere lezers van De Leesfabriek!

Dit boek kun je meteen bestellen via deze bestellink van Libris.nl

.

.