Je kent vast wel dat geluid van een druppel die om de paar seconden valt. Waar je deze eerst opmerkt en weer verder gaat, wordt het later bloedirritant en kan je je alleen daarop nog focussen. Stel je voor dat deze druppel elke paar seconden op je hoofd valt: klein en nauwelijks voelbaar. Een tergende martelmethode die niet stopt..

Tom is weggegaan bij zijn ex, omdat hij niet tegen haar troep kon en daaropvolgend schreef hij een bestseller over opruimen, rust en regelmaat. Zelf leeft hij in appartement met heel erg veel regelmaat: hij eet bijvoorbeeld stipt om 18:00 uur een vast gerecht voor die specifieke dag. Om 20:30 uur kiest hij een film die voorspelbaarheid en rust biedt aan de hand van vier regels. Tom wordt echter knettergek als Gerard, de bovenbuurman, hem begint te stalken waardoor zijn ritme verstoord raakt. Hij ontregelt en duwt de buurman van de trap, maar dan moet hij het lijk nog opruimen…

Hoewel de flaptekst het verhaal redelijk duidelijk schetst, is het verhaal toch anders dan je denkt. Tom is redelijk obsessief, neurotisch, dit houdt hem rustig. Bepaalde handelingen op een bepaalde manier doen, herken ik wel, maar zo erg als Tom heb ik het gelukkig niet. Toch maakte dit wel dat ik zijn manier van denken begreep, het is ook irritant als verschillende factoren je ritme verstoren. Met een gemengd en verbijsterend gevoel las ik hoe Tom onrealistischer werd en in de knoop raakt met zijn gedachten. Zijn verandering in doen en laten wordt met ieder hoofdstuk helderder en scherper neergezet waardoor het lijkt alsof je in zijn hoofd zit, alhoewel ik zijn hoofd toch liever niet zou hebben. Andere personages behoeven hierbij minder uitleg zonder dat zij als schimmen door het verhaal zweven. Daarbij speelt iedereen een rol in dit verhaal waar onderhuidse spanning op de loer ligt.

De gedachten van Tom zijn zo duidelijk dat ze de lezer in een bepaalde richting lijken te schuiven. Onderhuids voelde ik dat hier iets achter moest zitten en dit niet zo makkelijk zou moeten zijn. Hoewel ik dus iets vermoedde (er was iets met die mails van Gerard…) zag ik deze plottwisten en ontknoping alsnog niet aankomen. Het verhaal zit ingenieus in elkaar en beschrijft zelfs nog meer thema’s dan stalking en moord. Doordat je steeds maar niet weet waar dit verhaal precies heen gaat (ook een martelmethode!) zit er maar een ding op: doorlezen.

Een zeer goede thriller, zonder zoektocht van een rechercheur naar de moordenaar. De verhalen van Frederik Baas zijn uniek in zijn soort. Beklemmend, boeiend en martelend geschreven, want stukje bij beetje kom je erachter hoe de vork in de steel zit. Een aanrader, zeker als je houdt van een plot dat op sublieme wijze in elkaar wordt gezet. Als je dan toch aan het lezen bent: lees zijn eerdere boeken

Dagboek uit de rivier

en

Herberekening

zeker ook!

De druppel / Frederik Baas / Uitgeverij Ambo|Anthos / 2020 / 250 blz. / ISBN 9 789026 348693

Irene

: Als kind was ik een echte boekenwurm, ik las alles wat los en vast zat. Inmiddels ben ik al vele boeken verder en dat hoeft voor mij niet per sé in bed of stoel, zolang ik maar kan lezen is staand, op een trapje of naast de stoel niet erg.  Ook is het een gewoonte geworden om met een boek de deur uit te gaan: romans, thrillers, feelgood of YA, ik lees het graag.

Dit boek kun je meteen bestellen via deze bestellink van Libris.nl

.

.