Het is een eeuwenoud cliché: schoonmoeders zijn de grootste angst van eenieder. Bovendien zijn ze een ultiem uitgangspunt om een milde thriller omheen te schrijven. Sally Hepworth creëerde een verhaal over Lucy, die vanaf het eerste moment een slechte band heeft gehad met haar schoonmoeder Diana. De excentrieke Lucy valt niet in de smaak bij Diana, een welgestelde en keurige vrouw die zich in hoge sociale kringen begeeft en daar een voorvechtster van vrouwenrechten is. Lucy zoekt vervanging voor haar overleden moeder, maar vindt deze niet in de afstandelijke Diana. Als tien jaar na hun eerste ontmoeting Diana dood wordt aangetroffen in haar huis, staat het leven van Lucy alsnog op zijn kop. Bij Diana wordt een briefje gevonden waarin staat dat ze niet meer verder kon leven met haar door kanker verwoeste lichaam. Echter, als uit de autopsie blijkt dat Diana helemaal geen kanker had, worden de kaarten geschud. Wat is er gebeurd? Wie weet er meer over Diana’s dood? Langzaam maar zeker blijken er niet alleen spanningen te zijn geweest tussen Diana en Lucy, maar ontvouwt zich een complexe familieverhouding waarin alle mogelijke daders worden uitgelicht.
Mijn angst na het lezen van de achterflap was dat dit boek zich puur zou focussen op het oplossen van een moordzaak. Niets werd minder waar toen ik langzaam merkte dat dit boek zoveel meer bracht. Thema’s als altruïsme, loyaliteit, kinderwens en de gelijkheid tussen man en vrouw komen aan bod. Door het boek heen komen we erachter wat voor vrouw schoonmoeder Diana was. Waarom was zij zo barmhartig en gul naar de rest van de wereld, maar kon zij dit niet opbrengen tegenover haar eigen (aangetrouwde) familie?
Het boek is geschreven vanuit verschillende perspectieven en op een paar hoofdstukken na kruipen we afwisselend in het hoofd van Lucy en Diana. Deze constructie zorgt ervoor dat je elk hoofdstuk weer een andere kant kiest in de vete tussen Lucy en Diana. Ook al staan de vrouwen ogenschijnlijk lijnrecht tegenover elkaar; door de verschillende perspectieven kan de lezer zien dat beiden heel vaak hetzelfde doel voor ogen hebben gehad. Ik merkte dan ook als lezer dat mijn loyaliteit zowel bij Lucy als Diana lag, wat frustrerend werkte naarmate het boek vorderde en de vrouwen het niet konden bijleggen. Naast de perspectiefwisselingen werd ook de welbekende truc van wisselingen tussen heden-verleden gebruikt om steeds dichterbij de oplossing van de dood van Diana te komen. Een truc is niet voor niets een truc: deze opbouw hield de spanningsboog sterk en maakte dat ik tot het einde van het boek móest lezen om alle losse eindjes bij elkaar te zien komen.
Al met al heeft Hepworth een op het oog cliché onderwerp laten uitbloeien tot een spannende en unieke roman, waarin de bijfiguren met hun cruciale aandeel het verhaal een sterk geheel maakten. Een milde thriller ingebed in een roman, de ideale combinatie als je het mij vraagt!
Hoi, ik ben Marije, 22 jaar en master Geneeskunde student in Leiden. Ik kan niet slapen zonder gelezen te hebben en op mijn kleine zolderkamertje struikel je over de boeken. Het liefst lees ik liefdesromans uit één van de vorige eeuwen of een verhaal waarbij ik mijn tranen lekker kan laten gaan. Alhoewel, sinds ik deel uitmaak van De Leesfabriek, waag zelfs ík me aan thrillers met een lichte voorkeur voor Engelstalig. Het mooie aan De Leesfabriek is dat we elkaar uitdagen om ‘out of the box’ te denken. Grijp eens een boek dat je normaal zou laten liggen!
De Schoonmoeder | Sally Hepworth | Vertaling Sabine Mutsaers | Uitgeverij Meulenhoff Boekerij | 2019 | 335 blz. | ISBN 978 90 225 8809 3
Gastblogger:
op deze plek zullen we regelmatig recensies plaatsen van bezoekers of van recensenten van bevriende websites en tijdschriften. Dat gebeurt soms op uitnodiging, maar heel graag willen we ook plaatsmaken voor spontaan ingeleverde boekbesprekingen. Dus: heb je een goed boek gelezen? Deel je mening (en dus je passie!) met de andere lezers van De Leesfabriek!
Dit boek kun je meteen bestellen via de bestellink van Libris.nl