In

Laat me niet alleen

neemt Anna je mee in haar doodnormale leven als grafisch ontwerper. Ze heeft een klein huisje en is in haar nopjes met haar tuintje. Echter komen er na het overlijden van de oude buurvrouw nieuwe buren in het huis naast Anna wonen. Waaronder de kleine Charlie. Het jonge meisje duikt bij Anna onder de schutting door en tot haar grote schrik ziet ze dat het meisje onder de blauwe plekken en schrammen zit, als Charlie dan ook nog eens begint over het bozige gedrag van haar stiefvader weet Anna niet wat ze moet doen.

Na meerdere keren getuigen te zijn geweest van dit gedrag belt Anna de kinderbescherming, maar als zij niet snel genoeg in actie komen besluit Anna dat er nog maar één mogelijkheid is. Ze zet de kleine Charlie in de auto en rijdt zo snel ze kan de stad uit om haar in veiligheid te brengen.

Ze brengt Charlie naar haar beste vriend in een afgelegen plaatsje aan de andere kant van het land. Maar hoe ver moet je gaan om een kind te redden dat niet jouw vlees en bloed is? Wanneer geef je jezelf aan bij de politie? En wat doe je als je betrapt wordt? Anna staat voor een aantal moeilijke keuzes, die haarzelf in grote problemen kunnen brengen.

De cover van het boek is bijna liefelijk te
noemen. De schattige kleine kinderbeentjes omslagen door kinderhandjes. Maar het
thema van het verhaal is totaal niet liefelijk, eerder heftig. Het verhaal gaat
namelijk over kindermishandeling en het gebrek aan hulp wanneer iemand dit signaleert.
Het verhaal is in tegenstelling tot wat je zou denken niet zwaar op de hand,
maar luchtig omschreven.

De schrijfstijl is fijn. Door de gedetailleerde beschrijving van Sarah Armstrong lijkt het net alsof je samen met Anna en Charlie in het huisje bij de kreek overnacht. Hierdoor kun je jezelf als lezer goed inleven in de benarde situatie waarin Anna zich bevind.

Het enige minpunt aan het boek is dat Armstrong lang blijft hangen in het deel waarin Anna bij haar vriend Pat logeert en zich verschuilt voor de politie. Hierin had voor mij wat meer vaart mogen zitten. Want het eind van het verhaal is dan weer net iets te snel voorbij naar mijn idee.

Het eind van het boek is er een om blij van te worden, ik zal niet te veel verklappen maar dit was een scenario waarop je het hele verhaal door hoopt dat het zal gebeuren.

Laat me niet alleen is een heftig toch
luchtig, realistisch geschreven verhaal over een jonge vrouw die haar leven en
dat van haar buurmeisje op zijn kop zet wanneer de kinderbescherming niet
ingrijpt bij het melden van kindermisbruik.

Deze recensie is geschreven door Kim Landwer Johan, 23 jaar. Als ik even niet met mijn neus in de boeken zit ben ik verpleegkundige en momenteel bezig met de opleiding tot recovery verpleegkundige.

Laat me niet alleen / Sarah Armstrong / Vertaling door Jan Smit / Uitgeverij

De Fontein

/ 2018 / 352 bladzijdes / ISBN 9789026143342