Igor Znidarsic werd niet aangenomen op de kunstacademie en muziek werd het ook niet. Daarentegen kwam hij erachter dat hij goed kon schrijven en belandde hierdoor in de journalistiek. Dat doet hij inmiddels al zo’n dertig jaar en hij schrijft nu ongeveer tien jaar fictie. Hij schreef zijn debuutthriller

De Blindganger

en deze werd in 2017 uitgegeven. Dit is het eerste deel van een trilogie met de rechercheurs Bianca Van Dijk en Joris Vischjager. Het tweede deel,

De Uitverkorene

, kwam in 2018 uit.

De rechercheurs Bianca van Dijk en Joris Vischjager onderzoeken de ontvoering van Lizy Lefevre, dochter van een schatrijke ondernemer. De ontvoerder heeft losgeld geëist van ruim een miljoen euro. Uiteindelijk wordt het geld betaald, maar de ontvoerder blijkt andere plannen te hebben. Even later wordt Lizy namelijk toch dood aangetroffen. Het blijft niet bij deze ene moord, want korte tijd daarna vindt de politie het lichaam van een man en tevens dat van een vrouw. Beiden zijn zwaar verminkt. De politie ontdekt dat de moorden door één dader zijn gepleegd en dat het motief nogal excentriek is. Maar ook ontdekken ze dat dit het begin lijkt te zijn van nog meer moorden.

Znidarsic heeft de keuze gemaakt om ieder deel van de trilogie een eigen afgerond verhaal te laten zijn. De afzonderlijke delen zijn hierdoor goed los van elkaar te lezen. Net als in zijn voorgaande boek laat de auteur de lezer zien wat zich in het hoofd van de dader, in dit geval een seriemoordenaar, afspeelt. Wat de reden is van zijn daden en wat dit alles met zijn brein doet. Deze manier van schrijven komt niet vaak voor bij thrillers en het boek krijgt hierdoor een originele invalshoek. Toch komen er hier en daar nog wel een aantal clichés in

De Uitverkorene

voor. De bekende huwelijksproblemen bij één van de rechercheurs en de dader die precies de bevelen van de politie opvolgt.

Het verhaal wordt onderverdeeld in vier delen, het eerste bestaat vooral uit het onderzoek van de politie en hun drang om de dader te vinden. Het volgende vertelt de levensgeschiedenis van de dader en de twee laatste delen worden afwisselend vanuit het perspectief van Bianca en de dader verteld. Vanaf het tweede deel laat Znidarsic de lezer mee dwalen in de gedachtegang van de dader. Wat hem tot zijn daden brengt. Op die momenten is De uitverkorene vooral psychologisch. Als lezer zit je vol ongeloof te lezen.

Igor Znidarsic heeft een vlotte schrijfstijl en weet de lezer gedurende het verhaal geboeid te houden. Het boek kent spanning, maar dit moet vooral komen vanuit de beweegredenen van de dader. Znidarsic werkt op het einde naar een  climax toe, die een onvoorspelbare twist krijgt. Het boek kent actuele thema’s wat het erg interessant maakt. Znidarsic heeft wederom weer een prachtig boek neergezet en het derde deel wordt  vast veelbelovend.

De uitverkorene/Igor Znidarsic/Karakter Uitgevers B.V./2018/334 blz./ISBN: 978 90 452 1317 0

Deze recensie is geschreven door Charlotte Rozema. Ze  zit op CSG Dingstede te Meppel waar ze de havo doet. Charlotte is dol op lezen, omdat je dan even de dingen om je heen vergeet. Ze heeft veel interesse voor lezen. Daarnaast schrijft ze graag zelf verhalen en doet dan ook regelmatig mee aan schrijfwedstrijden.