“Hope is the most treacherous thing in the world. It lifts you and lets you plummet.”
Het is 1944. Rose Justice is een Amerikaanse amateurpilote, die haar zinnen zet op de Air Transport Auxiliary in Engeland. Daar draagt ze bij aan het leger van de geallieerden door vliegtuigen te besturen binnen Engeland. Maar ze wilt meer: ze wilt vliegen naar Frankrijk. Uiteindelijk weet haar oom haar een opdracht te geven om naar het bevrijdde Parijs te vliegen. En dat is het laatste wat ze doet. Ze is op het verkeerde moment op de verkeerde plaats. Tijdens deze vlucht verdwijnt Rose van de radar en niemand in Engeland heeft een idee waar ze is. Rose is onderschept door de Nazi’s en wordt naar het concentratiekamp Ravensbrück gebracht.
Ravensbrück staat bekend als het concentratiekamp waar vele experimenten op de gevangenen werden uitgevoerd in de naam van de wetenschap. Rose wordt geplaatst in een groep vrouwen, met de bijnaam de ‘Rabbits’, die verschrikkelijke medische procedures moeten ondergaan.
Rose is een geweldige protagonist. Ze is dapper, grappig en ze stroomt over van het doorzettingsvermogen. Ze is een stralend baken van hoop in de grauwe omgeving van het concentratiekamp en als een oudere zus voor haar kampgenoten. Al vanaf de eerste pagina hield ik van haar als een vriendin. Dat maakt het verhaal ontzettend aangrijpend en spannend tegelijk: je leeft ontzettend mee met Rose.
Maar hoe kun je hoop houden als alles om je heen een nachtmerrie is? Hoe kun je blijven overleven als er geen uitzicht op verbetering is? Als alles om je heen bedacht is om jou op de meest onmenselijke manier te laten lijden? Rose put kracht uit haar poëzie en uit de vriendschappen die ze opbouwt met haar medegevangenen. Deze vriendschappen die geboren worden uit de meest gruwelijke omstandigheden zijn misschien wel de meest sterke die er bestaan.
In dit verhaal komen de verschrikkingen uit de Tweede Wereldoorlog erg dichtbij. De wetenschap dat het verhaal gebaseerd is op waargebeurde gebeurtenissen is gruwelijk. De verhalen van de vrouwen in Ravensbrück staan centraal, maar worden gecombineerd met historische feiten. Daardoor worden de ontzettend nare gebeurtenissen erg realistisch. Het is erg aan te raden om een grote doos tissues in te slaan voordat je aan dit boek begint.
Elizabeth Wein heeft geen moeite gedaan om de gruwelijke gebeurtenissen op een subtiele manier te brengen. Ik had kriebels door mijn lichaam en een hartslag van 100 slagen per minuut. De tranen stroomden over mijn wangen en soms kon ik gewoon niet verder lezen. De pijn, de angst, de straffen, de ziektes, de verhongering en de vernedering: het vloog me naar de keel.
Verwacht geen makkelijk boek dat je in een ruk uitleest. Dit boek vergt misschien wat doorzettingsvermogen en toewijding. Maar dat is het meer dan waard. Want dit verhaal zal je nog lange tijd bijblijven!
Anouk leidt het drukke leven van een werkende geneeskunde student. Haar passie is lezen en als er ook maar een beetje tijd vrij is, pakt ze er een boek bij. Alles met letters wordt geaccepteerd , maar historische fictie en boeken over ziekte hebben toch wel de voorkeur. Het schrijven van recensies geeft het lezen van boeken een andere betekenis die ze erg leuk vindt.
Rose under fire/Elizabeth Wein/Hyperion, New York/2014/360 blz./ISBN: 978-1-4231-8469-0