Wie heeft de afgelopen maanden niets gehoord of gelezen over
Woesten
? Kris Van Steenberge won onder andere de Bronzen Uil tijdens het literair festival Het Betere Boek in Gent en de Debuutprijs. De auteur kon rekenen op geweldige recensies en beoordelingen in de Standaard der Letteren, Knack en ook het boekhandelspanel van DWDD uitte niets dan lovende woorden over dit debuut. En ook ik sluit me hier bij aan.
De negentiende eeuw loopt ten einde. Elisabeth, dochter van de smid, huwt met de jonge arts Guillaume Duponselle. Het zal geen gelukkig huwelijk worden. Als Elisabeth acht maanden later van een tweeling bevalt, blijkt de eerstgeborene een prachtige zoon, Valentijn. Het tweede kind is zo mismaakt dat Guillaume weigert hem een naam te geven. Toch blijft Nameloos in leven. Omdat zijn verschijning zijn vader en de dorpelingen doet huiveren, gaat Nameloos gesluierd door het leven. Dan doet de Eerste Wereldoorlog zijn intrede.
“Wellicht het meest traditionele boek van alle debuten van het afgelopen jaar, maar Woesten werd als een instant klassieker ervaren.” – Juryverslag Debuutprijs 2014
Een traditioneel verhaal over hoe verschillen het dorpsgefluister op gang doen komen en hoe uiteindelijk iedereen vanbinnen toch gelijk blijkt te zijn. Zo bestaan er al ontelbare, ietwat onoriginele verhalen. Op dat gebied is ook Woesten zeer traditioneel en wijkt het amper af van dit patroon. Hoewel Van Steenberge toch duidelijk zijn eigen verhaal heeft geschreven. Hij gebruikt de noodzakelijke elementen die een klassieker als deze nodig heeft, maar durft af te wijken van het rollenpatroon door zijn eigen fictieve invulling te geven waar nodig. Zoals hij zelf ook toegeeft: ‘Ik vertel verhalen. Ik ben geen historicus. (…) Plaatsen en gebouwen kregen soms een fictieve invulling omdat het verhaal erom vroeg.’
“Een meeslepende, goed opgebouwde, stilistisch sterke, epische vertelling met mooie karaktertekeningen.” – Juryverslag Debuutprijs 2014
Ook de personages voldoen aan hun klassieke karakter. De jonge vrouw die trouwt maar niet omwille van de gelukkige liefde en haar eigen geheimen heeft, de op het eerste zicht perfecte echtgenoot die toch zijn gebreken heeft, de figuranten in het dorp die de roddels verdraaien en doorgeven, de moeder met haar dagelijkse taken, de twee zonen zo verschillend en ga zo maar door. En juist door die typische kenmerken komt het verhaal zo goed tot zijn recht. Als lezer is er geen andere mogelijkheid dan de personages te geloven op hun woord omdat het hele verhaal van begin tot einde klopt. Er zijn geen zijsporen die dood lopen en niet lijken te kloppen. De auteur heeft dit verhaal met uiterste precisie uitgewerkt. Alle gebeurtenissen worden onderlijnd en beklemtoond door de historische schrijfstijl die Van Steenberge hanteert. Daardoor wordt de lezer meegenomen naar een andere tijd en leest het verhaal als een trein.
“Woesten past in een rijtje met Stefan Brijs, Stefan Hertmans en Erwin Mortier.” – Jury Debuutprijs
Woesten
is nog maar het debuut van Kris Van Steenberge en zoals al meerdere malen is gebleken, groeit een auteur naarmate hij meer boeken schrijft. En toch verdient hij met dit betoverende debuut al een plaats naast o.a. Stefan Hertmans en Erwin Mortier. Ik heb geen idee wat we nog meer van deze auteur mogen verwachten, maar dat het een meesterwerk zal zijn, staat buiten kijf.
Woesten / Kris Van Steenberge / Uitgeverij Vrijdag / 2013 / 382 pag. / ISBN 9789057596018