Jacobina Aditi, kortweg Cobi, is de jongste in het geslacht van de beroemde cartografenfamilie Aditi. Cobi wil net zoals haar voorvaderen cartograaf worden. Maar omdat meisjes geen cartograaf kunnen worden, verlaat ze op haar veertiende haar ouderlijke huis. Niet omdat ze het per se wil, maar omdat ze geen keuze heeft: op haar voeten verschijnt een route in pigmentvlekken, die haar elke dag verder dwingt. Onderweg krijgt Cobi het gezelschap van de zwijgzame Per. Ze komen terecht in woelige grensgebieden en tentenkampen vol vluchtelingen. Daar ontdekt Cobi dat kaarten niet altijd betrouwbaar zijn, zelfs niet als ze door een echte Aditi getekend zijn. Ze gaat ver om de fouten van haar familie te herstellen. Zo groeit ze uit tot een sterke jonge vrouw die eigen keuzes maakt, los van familietradities en zet ze alles op alles om haar dierbaren te redden.

“Toen dit verhaal begon, lag ik opgekruld als een bolletje te slapen in het midden van de wereld”. Deze eerste zin in het boek maakte me onmiddellijk nieuwsgierig naar meer. Dit in combinatie met de cover, die erg sober is en niet veel details over het verhaal prijsgeeft, maar er toch perfect bij past. En eenmaal ik begon te lezen, kon ik het boek niet meer wegleggen.

Het verhaal leest vlot van begin tot eind. Van Cauteren hanteert een aangename en mooie schrijfstijl die past bij de inhoud van het boek. Ook de personages worden schitterend geschetst door de auteur. Je weet als lezer bij het begin van het verhaal zo goed als niets over de protagonist, maar tijdens de lange reis die Cobi maakt, leer je haar steeds beter kennen en begrijpen. En dat vind ik als lezer erg mooi om te ‘zien’: de evolutie die ze doormaakt, de manier waarop ze volwassen wordt. Ik denk dat vele lezers ook een stukje van zichzelf zullen herkennen in dit kleine meisje dat de wereld leert kennen en begrijpen en zo plaatst Hilde Van Cauteren haar verhaal erg dicht bij het publiek.

Het hele verhaal draait om de reis die Cobi maakt en die eindeloos lijkt, maar geen moment saai of langdradig wordt. Door de anekdotes en verhalen die Cobi Per vertelt over haar familie en over thuis, voel je je als lezer deel van het reisgezelschap. Die belevenissen en herinneringen zijn schitterend om te lezen en in een even prachtige stijl neergeschreven.

Ook bevat het boek kaarten die de reis van Cobi voorstellen. Deze dragen zeker hun steentje bij tot de duidelijk van het verhaal. Je kan als lezer de tocht visueel volgen en dat kwam soms erg goed van pas.

En wat misschien nog wel het beste was aan het hele boek: het is heel lang geleden dat ik nog eens zo een origineel verhaal heb gelezen waar ik enorm van heb genoten.

Hilde Van Cauteren schreef met

De Pigmentroute

een intrigerend verhaal vol kleurrijke pigmenten, bijzondere ontmoeting en meeslepende avonturen. Een verhaal dat me nog lang bij zal blijven met een geweldig hoofdpersonage dat kennismaakt met de buitenwereld. Ik wacht ongeduldig op meer van deze auteur.

De Pigmentroute / Hilde Van Cauteren / Uitgeverij Davidsfonds / 2014 / 303 pag. / ISBN 9789059085367