In zijn relatie met zijn vriendin Sara, had de dertigjarige Boris geen last van zijn dwangneuroses. Maar als zij de relatie op een maandagochtend verbreekt, gaat het bergafwaarts en lijkt zijn stoornis erger te worden. Hij kan geen enkele handeling meer uitvoeren zonder te moeten controleren of het wel in orde is. Hij kan niet anders dan twee straten verderop bij zijn alleenstaande vader aanbellen – een stugge weduwnaar die zijn zoon wel wil helpen, maar dat kan alleen als ze beiden hun grootste zwaktes toegeven. Tijdens een gezamenlijke reis naar Praag komen de verhoudingen op scherp te staan en biecht zijn vader op wat Boris nooit voor mogelijk had gehouden…

Waarom besluit je als lezer om juist dát ene boek te lezen? Je kijkt naar de titel, de cover, de korte inhoud en komt tot de conclusie dat dit is wat je zoekt. Zo ging het ook bij dit boek. De titel sprak me erg aan en riep onmiddellijk een aantal vragen bij me op waar ik absoluut een antwoord op wilde. Daarbij komt de cover, die vrij eenvoudig is, maar een bepaalde sfeer uitstraalt die me wel aanspreekt in een roman. Tegenwoordig vind ik dat er in veel boeken geen link meer is tussen de cover, de titel en het verhaal op zich, wat erg jammer is. Zo wekt het soms verkeerde indrukken op en valt het boek uiteindelijk tegen. Dat is hier volledig niet het geval. De cover en de titel passen perfect bij het verhaal en tijdens het lezen maakt de auteur subtiele verwijzingen naar de titel en de cover.

De schrijfstijl van Zantingh is ongelooflijk. Hij trekt je volledig mee in het verhaal en heeft oog voor elk detail, hoe klein ook. Maar dat doet hij zonder te vervelen. Stukje voor stukje heeft hij het verhaal opgebouwd en geconstrueerd alsof het hem geen enkele moeite kost om zo mooi te schrijven.

De eerste maandag van de maand

heeft ook een ‘filosofische’ kant. Boris wilt over elke situatie de controle behouden, maar dit lijkt hem op geen enkel moment te lukken. Als hij denkt dat hij alle touwtjes in handen heeft, gebeurt er iets wat hij niet had verwacht. Het leven van het hoofdpersonage vertelt ons hoe oncontroleerbaar het leven eigenlijk is, zelfs al denken we alles in de hand te hebben.

Over het algemeen zit er weinig actie in het verhaal. Niet dat het mij stoort, maar sommige passages zouden me meer in het verhaal kunnen betrekken met een bepaalde gebeurtenis in plaats van een beschrijving of flash-back. Desalniettemin is dit een boek dat me nog lang zal bijblijven.

De eerste maandag van de maand

is een roman met een indrukwekkende schrijfstijl: krachtig en vooral suggestief, alsof de auteur achter elk woord nog een wereld schuilhoudt. Een boek dat een ereplaats krijgt in mijn boekenkast.

De eerste maandag van de maand / Peter Zantingh / Arbeiderspers / 2014 / 220 pag. / ISBN 9789029589512