Studeren, de leukste tijd van je leven? Niet als je aan Cia’s universiteit studeert. In deel een slaagde Cia voor de Test. Nu studeert ze aan de universiteit. Alleen is hier uiteraard niets helemaal wat het lijkt, zoals de herplaatsing van studenten die niet de resultaten halen waar de universiteit op hoopt. Cia lijkt de enige te zijn die merkt dat er dingen niet kloppen. Haar medestudenten lijken alles wat er gedurende de Test gebeurd is volledig vergeten te zijn en verheugen zich op een mooie studententijd. Alleen valt dat nog wel even tegen: ontgroening, een enorme studiedruk en een stage naast het studeren. Ga er maar aan staan. Dat Cia naast al deze dingen tijd heeft om ook nog op onderzoek uit te gaan naar de werkelijke motieven van de schoolleiders en wat er achter gesloten deuren allemaal plaats vindt, mag dan ook wel een klein wonder heten.
En dit is ook meteen een van de storende elementen in dit boek. Uiteraard verwacht je als lezer niet anders dan dat Cia steeds meer dingen zal ontdekken, alleen had de schrijfster dan wel moeten zorgen dat ze dit ook op een geloofwaardige manier kon doen. Ik vind het nogal onrealistisch dat Cia het redt met twee uur slaap per nacht, minimaal twee medestudenten die haar wantrouwen en een hak willen zetten, 9 studievakken en een stage bij de president. Voeg daarbij nog alle emoties die ze voelt. Ik werd er al moe van bij het lezen alleen. Naast de ongeloofwaardigheid van bovengenoemde, komen er in het verhaal erg veel toevalligheden voor. Toevallig ziet ze wat de herplaatsing echt inhoud, toevallig luistert ze een heel belangrijk gesprek af waarbij ze niet betrapt wordt, toevallig vindt ze meteen de haar beloofde vertrouwenspersoon en ga zo maar door. Voor mijn smaak te veel toevalligheden om realistisch te zijn.
Wat ik verder erg jammer vond is dat het verhaal niet verder de diepte in gaat. Er komen geen lagen bij en Cia verandert niet echt als persoon, wat ze ook mee maakt. Ze blijft vertrouwen houden in dezelfde mensen. Werkelijk, na wat je vriendje heeft gedaan en voor jou heeft verzwegen in de Test vertrouw je hem toch nog? Als ik Cia was, dan zou ik toch iets meer de duimschroeven hebben aangedraaid bij Tomas. Maar dat kan er ook aan liggen dat het boek je behoorlijk paranoïde maakt en ik, als lezer, momenteel niemand meer echt vertrouw. Dat heeft Charbonneau dan wel weer heel knap gedaan. Door haar schrijfstijl en woordkeus maakt ze je achterdochtig. Veel van wat gezegd wordt, lijkt op meerdere manieren uitgelegd te kunnen worden.
Het boek leest wel weer lekker vlot weg ondanks bovengenoemde bezwaren. Van mij mag Cia in het laatste deel wel wat menselijker worden. Dat ik op dit moment Will het meest sympathiek vind, ondanks alles wat hij op zijn kerfstok heeft, zegt wel genoeg. Charbonneau is beter in het geloofwaardig neerzetten van slechteriken dan helden.
De studie / Joelle Charbonneau / vertaald door Carolien Metaal / Karakter Uitgevers / 2014 / 342 pag. / ISBN 9789045204154