Hoe moet je verder gaan met leven, wanneer je zoiets afschuwelijks hebt meegemaakt dat het schuldgevoel bijna ondraaglijk is? Wanneer je jeugdliefde daardoor zodanig is veranderd, dat een toekomst samen onmogelijk lijkt? Wanneer je eigenlijk het liefst helemaal niet meer had geleefd? De achtentwintigjarige Julia van Doorn heeft niks meer op de rit, en haar verloofde Sean al helemaal niet. Een alcoholverslaving en huiselijk geweld drijven de twee in rap tempo uit elkaar. Het tij lijkt te keren wanneer Julia de integere Ryan ontmoet, al heeft ze wel het idee dat ze hem ergens van kent. Sean zakt ondertussen steeds verder af en wanneer hij in de gaten krijgt dat Julia en Ryan contact hebben, komt uiteindelijk het onmogelijke bovendrijven. Het stelt Julia voor een keerpunt in haar leven, maar is ze er aan toe om haar verleden los te laten? Maakt ze de juiste keuzes, volgt ze haar hart? Eén ding is in ieder geval zeker, oude liefde roest niet. Nooit.

Hoewel

Ooit zal ik je weer zien

bestempeld wordt als een pure chicklit, vind ik dit niet helemaal terecht. Ik ben wel van mening dat vrouwen dit verhaal meer gaan waarderen dan mannen, maar het verhaal is ook spannend en veel serieuzer dan de doorsnee liefdesroman, wat een heel groot pluspunt is vind ik. De auteur maakt gebruikt van eenvoudige zinsconstructies waardoor het boek erg vlot leest en ze een aangename schrijfstijl hanteert.

Ik vond het ongelooflijk hoe gemakkelijk het was om me in te leven, ook al heb ik zo’n situatie nog nooit meegemaakt. De hele tijd had ik gevoel er gewoon middenin te zitten en alles zelf mee te maken. De gevoelens waren levensecht en grepen me keer op keer naar de keel. Ik had nooit gedacht dat zulke boeken me echt zouden raken, maar daar ben ik nu dus wel zeker van. Ik was sprakeloos na de laatste bladzijde en er is tot nu toe geen enkel ander boek dat zo aangrijpend, zo romantisch en toch zo realistisch was. Wat bijdraagt tot de geloofwaardigheid is het feit dat ik elke zin en elk personage geloof. Ik geloof de auteur en ik denk dat dat nog steeds het belangrijkste is. Als je een verhaal niet gelooft, kan het je dan boeien? Kan het je dan echt raken? Neen, absoluut niet. En wanneer je na het lezen van een boek niet onmiddellijk iets anders kan lezen en alles even moet laten bezinken, dan weet je dat het goed is. Wanneer een boek je niet loslaat na de laatste bladzijde, dan weet ik: Dit is een boek zoals er meerdere zouden moeten bestaan.

Ooit zal ik je weer zien

heeft alles wat een goede, niet-doorsnee chicklit nodig heeft: veel romantiek, lekker veel drama en ook een vleugje spanning en mysterie. En ik moet toegeven: na de laatste bladzijde moest ik toch even een traantje wegpinken.

De trailer voor het boek vind je hier:

Ooit zal ik je weer zien / Ellen Lina / Uitgeverij Ellessy / 334 pag. / ISBN 9789086602407