Vanavond is het feest in het huis van Jörgen Hofmeester. Zijn ‘hoog-hoogbegaafde’ dochter Tirza is geslaagd en gaat bovendien naar Afrika. De familie Hofmeester bestond oorspronkelijk uit vier personen: Hofmeester, ‘de echtgenote’, Ibi en Tirza. Maar sinds de twee andere vrouwen het huis hebben verlaten, zijn Hofmeester en zijn zonnekoningin op elkaar aangewezen. Rond deze dag verandert echter alles: ‘de echtgenote’ is na al die jaren terug en zorgt voor verwarring en woede. Is dit die vrouw op wie hij nog maanden hoopvol heeft gewacht? De vrouw die hem breekt? Of is het feit dat zij hem volledig doorziet, de reden dat hij zich niet kan beheersen? Komt hij na al die tijd zichzelf tegen, met al zijn tekortkomingen?
Want die heeft hij; zijn levenlang heeft hij geprobeerd ‘ideaal’ te zijn, maar steeds gebeurde er weer iets dat hem deed beseffen dat hij dat niet was. Niet de ideale verhuurder, niet de ideale vader, niet de ideale echtgenoot en al helemaal niet de ideale mens. Het beest in hem is dood, zegt ‘de echtgenote’, en misschien heeft ze wel gelijk. Toch probeert hij vanavond de ideale gastheer te zijn, en dat lijkt aardig te lukken. Maar hoe
meer wijn hij drinkt en hoe hoeriger zijn vrouw zich gedraagt, hoe moeilijker het wordt – tot het uiteindelijk een onmogelijke opgave blijkt te zijn. In al zijn frustraties komt Hofmeester erachter dat het beest in hem nog lang niet dood is.
Dit is het eerste boek dat ik van Grunberg gelezen heb, en wat dreunt het verhaal na. De schrijver heeft het talent alles tot in detail te beschrijven, zonder de aandacht van de lezer te verliezen. Hier en daar wordt de trieste voorgeschiedenis en angstwekkende toekomst van de hoofdpersoon
duidelijk en hoewel het niet vanuit ik-perspectief geschreven is, kom je slechts iets te weten door wat er zich afspeelt in het hoofd van Hofmeester. Zo wordt je meegenomen, ook in de illusie van Hofmeester, tot er iets gebeurt dat tegelijk schokt en frustreert (wat bij mij leidde tot twee keer van ongeloof en walging het boek dichtslaan…). Dit verhaal bewijst dat je door je leven verslagen kunt worden en dat het instinct het dan wint van alles wat je had willen doen en willen zijn; er zit een beest in iedereen. En nee, dat is geen vrolijke conclusie, maar wat zou je er tegen in kunnen brengen na het lezen van dit boek? Erg geschikt voor je lijst, maar: je bent gewaarschuwd!