“Het leek alsof een ziekte langzaam bezit van me nam. Maak me normaal. Maak me normaal.” In Confettiregen van Splinter Chabot maken we kennis met Wobie. Hij groeit op in zijn eigen glitter- en confettiwereld. Thuis lijkt alles een sprookje, maar naarmate hij ouder wordt ontdekt hij dat hij anders is dan zijn broers. Anders dan zijn klasgenoten. Anders dan wie hij dacht te zijn. In drie delen op drie verschillende scholen lezen we vanuit Wobie en hoe hij worstelt met zichzelf...

De tiener Darius woont als zoon van een Amerikaanse vader en Iraanse moeder in Amerika. Darius is een onzekere jongen die het gevoel heeft nergens bij te horen, dit maakt hem een ideaal doelwit voor pestkoppen. Hij kijkt enorm op naar zijn papa, Stephen Kellner, die in Darius’ ogen niets verkeerd kan doen, maar nooit tevreden is over Darius. Zijn zusje Laleh, een echte energiebom, goed sprekend in Farsi en populair op school, doet Darius nog meer het gevoel geven...

In de bijzondere woorden van Gioia van Enrico Galiano maken we kennis met een speciaal meisje. Het mooie meisje op de cover met de helder blauwe ogen en het opvallende haar brengt het hoofdpersonage meteen tot leven. Gioia Spada is zo’n meisje dat er nooit echt bij hoort; al vindt ze dat niet zo erg: “Op een goede dag besloot ze: goed, als ze me nemen zoals ik ben, oké, zo niet, het zij zo. Het werd het zij zo”....

De naamloze verteller en zijn tweelingbroer Titus groeien bijna volledig van de wereld afgeschermd op. Hun huis en het gebied eromheen is hun koninkrijk waar anderen wegblijven, bang als ze zijn voor de duivelskinderen. De broers luisteren naar muziek, die verboden is, en de vertellende broer leest graag, wat ook verboden is, tenzij het in de Edicten is. Door de komst van een zich steeds uitbreidend zinkgat wordt hun bestaan verstoord en verlaten ze het ouderlijk huis. Onderweg moeten ze...

Drie uur en 19 minuten. Dat is hoe lang het duurde om dit boek te verslinden. 264 dagen. Dat is hoe lang Juliette Ferrars al opgesloten zit. Opgesloten tussen vier muren, één klein raam en 6336 uren zonder iemand aan te raken. Tot Adam Kent in haar leven verschijnt. Haar nieuwe kamergenoot, zeggen ze. Nog een psycho, is wat ze willen zeggen. Juliette weet dat het de waarheid is. Want haar aanraken is als je eigen doodvonnis tekenen Eerst wordt je weggegeven door je ouders,...

Alex Woods is zo’n personage dat je na een bladzijde lezen al volledig in je hart hebt gesloten. Alex is een prototype stille jongen: hij leest graag, hij vindt studeren leuk, is een loner en toegegeven ook een tikje excentriek. Die excentriciteit uit zich vooral in zijn fascinatie voor wetenschap en astronomie. En dan met name meteorieten.  Deze fascinatie komt voort uit het feit dat Alex als tienjarige een inslag van een meteoriet in de keuken van zijn huis heeft overleefd. ...

Sebastiaan Leenaert is voor de YA-kenners al lang geen onbekende meer. Hij schreef eerder Andijvie met een plastic vork (zijn debuut), Misschien een engel (genomineerd voor KJV 2011-2012 groep 6), Bastaard in een donker land...

Hoe geordend je het leven in eerste instantie in handen lijkt te hebben, des te harder lijkt je wereld in elkaar te storten wanneer je de grip op dit vaste leven langzaamaan kwijt begint te raken. Het overkwam Hugo Stern, de hoofdpersoon in het tweede boek van de jonge schrijver Thomas Heerma van Voss. Stern beschrijft de trieste en eveneens interessante levensloop van de gelijknamige hoofdpersoon. Heerma van Voss weet door middel van prachtig woordgebruik een diepzinnig verhaal neer te...

Eindelijk is het vervolg van Inwijding er en ik moet toegeven, het was nog beter als zijn voorganger. In twee dagen had ik het boek na veel nagelbijten uit. Door de geweldige schrijfwijze van Veronica Roth kan je niet stoppen met lezen en is het alsof je in het boek gesleurd wordt. De cover is iets minder opvallend als de vorige, maar even creatief. Deze serie wordt nogal vaak vergeleken met De Hongerspelen reeks, maar daar ga ik het niet...

Hoeveel regen van Jon Bauer, is een roman over een 8-jarig jongetje die zijn ouders moet delen met pleegkinderen, tot hij daar op een dag een einde aan maakt. Het verhaal wordt verteld door een 8 jaar oude jongen, zijn naam blijft onbekend. Hij is het enige kind van zijn ouders, maar hij vindt alsnog dat hij te weinig aandacht krijg. Dit komt doordat zijn ouders, en dan vooral zijn moeder, er steeds nieuwe pleegkinderen op na willen houden. Om de...